се соочи • (se sooči) third-singular present, pf (imperfective се соочува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се соочел | се соочил | adjectival participle | соочен | ||
| feminine | се соочела | се соочила | adverbial participle | — | ||
| neuter | се соочело | се соочило | verbal noun | — | ||
| plural | се соочеле | се соочиле | perfect participle | соочено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се соочам | се соочев | се соочив | — | ||
| 2nd singular | се соочиш | се соочеше | се соочи | соочи се | ||
| 3rd singular | се соочи | се соочеше | се соочи | — | ||
| 1st plural | се соочиме | се соочевме | се соочивме | — | ||
| 2nd plural | се соочите | се соочевте | се соочивте | соочете се | ||
| 3rd plural | се соочат | се соочеа | се соочија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се соочил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | се имам соочено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се соочил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав соочено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал соочено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се соочам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам соочено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се соочев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав соочено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се соочел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал соочено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се соочил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал соочено | conditional of има + perfect participle | ||||