From сон (son) + -ли́вий (-lývyj). Compare Russian сонли́вый (sonlívyj), Belarusian санлі́вы (sanlívy).
сонли́вий • (sonlývyj) (adverb сонли́во, abstract noun сонли́вість)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | сонли́вий sonlývyj |
сонли́ве sonlýve |
сонли́ва sonlýva |
сонли́ві sonlývi | |
genitive | сонли́вого sonlývoho |
сонли́вої sonlývoji |
сонли́вих sonlývyx | ||
dative | сонли́вому sonlývomu |
сонли́вій sonlývij |
сонли́вим sonlývym | ||
accusative | animate | сонли́вого sonlývoho |
сонли́ве sonlýve |
сонли́ву sonlývu |
сонли́вих sonlývyx |
inanimate | сонли́вий sonlývyj |
сонли́ві sonlývi | |||
instrumental | сонли́вим sonlývym |
сонли́вою sonlývoju |
сонли́вими sonlývymy | ||
locative | сонли́вому, сонли́вім sonlývomu, sonlývim |
сонли́вій sonlývij |
сонли́вих sonlývyx | ||
vocative | сонли́вий sonlývyj |
сонли́ве sonlýve |
сонли́ва sonlýva |
сонли́ві sonlývi |