From старина (starina) + -ар (-ar).
старинар • (starinar) m (feminine старинарка, relational adjective старинарски)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | старинар (starinar) | старинари (starinari) |
definite unspecified | старинарот (starinarot) | старинарите (starinarite) |
definite proximal | старинаров (starinarov) | старинариве (starinarive) |
definite distal | старинарон (starinaron) | старинарине (starinarine) |
vocative | старинаре (starinare) | старинари (starinari) |
count form | — | старинара (starinara) |
старѝна̄р m (Latin spelling starìnār)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | старинар | старинари |
genitive | старинара | старинара |
dative | старинару | старинарима |
accusative | старинара | старинаре |
vocative | старинару | старинари |
locative | старинару | старинарима |
instrumental | старинаром | старинарима |