Borrowed from Russian удостовере́ние (udostoverénije) (a calque of Latin certificātum (“made certain”)); equivalent to удостоверя́ (udostoverjá, “to certify”) + -ние (-nie). Parallel to the native Bulgarian удостоверя́ване (udostoverjávane, “verification”).
удостовере́ние • (udostoverénie) n
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | удостовере́ние udostoverénie |
удостовере́ния udostoverénija |
definite | удостовере́нието udostoverénieto |
удостовере́нията udostoverénijata |
удостове́рить (udostovéritʹ) + -е́ние (-énije)
удостовере́ние • (udostoverénije) n inan (genitive удостовере́ния, nominative plural удостовере́ния, genitive plural удостовере́ний)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | удостовере́ние udostoverénije |
удостовере́ния udostoverénija |
genitive | удостовере́ния udostoverénija |
удостовере́ний udostoverénij |
dative | удостовере́нию udostoveréniju |
удостовере́ниям udostoverénijam |
accusative | удостовере́ние udostoverénije |
удостовере́ния udostoverénija |
instrumental | удостовере́нием udostoverénijem |
удостовере́ниями udostoverénijami |
prepositional | удостовере́нии udostoverénii |
удостовере́ниях udostoverénijax |