улю́блений (uljúblenyj) + -ець (-ecʹ)
улю́бленець • (uljúblenecʹ) m pers (genitive улю́бленця, nominative plural улю́бленці, genitive plural улю́бленців, female equivalent улю́бленка)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | улю́бленець uljúblenecʹ |
улю́бленці uljúblenci |
genitive | улю́бленця uljúblencja |
улю́бленців uljúblenciv |
dative | улю́бленцеві, улю́бленцю uljúblencevi, uljúblencju |
улю́бленцям uljúblencjam |
accusative | улю́бленця uljúblencja |
улю́бленців uljúblenciv |
instrumental | улю́бленцем uljúblencem |
улю́бленцями uljúblencjamy |
locative | улю́бленцеві, улю́бленцю, улю́бленці uljúblencevi, uljúblencju, uljúblenci |
улю́бленцях uljúblencjax |
vocative | улю́бленцю uljúblencju |
улю́бленці uljúblenci |