Borrowed from Greek φάρος (fáros, “beacon”).
фар • (far) m (relational adjective фа́ров)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | фар far |
фа́рове fárove |
definite (subject form) |
фа́рът fárǎt |
фа́ровете fárovete |
definite (object form) |
фа́ра fára | |
count form | — | фа́ра fára |
Borrowed from Russian фа́ра (fára).
фар • (far)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | фар (far) | фар-влак (far-vlak) | |
accusative | фарым (farym) | фар-влакым (far-vlakym) | |
genitive | фарын (faryn) | фар-влакын (far-vlakyn) | |
dative | фарлан (farlan) | фар-влаклан (far-vlaklan) | |
comitative | фарге (farge) | фар-влакге (far-vlakge) | |
comparative | фарла (farla) | фар-влакла (far-vlakla) | |
inessive | фарыште (faryšte) | фар-влакыште (far-vlakyšte) | |
illative | short | фарыш (faryš) | фар-влакыш (far-vlakyš) |
long | фарышке (faryške) | фар-влакышке (far-vlakyške) | |
lative | фареш (fareš) | фар-влакеш (far-vlakeš) |
singular | plural | |
---|---|---|
1st person | фарем (farem) | фарна (farna) |
2nd person | фарет (faret) | фарда (farda) |
3rd person | фарже (farže) | фарышт (faryšt) |
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | фар (far) | фарови (farovi) |
definite unspecified | фарот (farot) | фаровите (farovite) |
definite proximal | фаров (farov) | фаровиве (farovive) |
definite distal | фарон (faron) | фаровине (farovine) |
vocative | фару (faru) | фарови (farovi) |
count form | — | фара (fara) |
фар • (far) f inan pl
фар • (far)