фін m (fin, “Finn”) + -ка (-ka). Compare Russian фи́нка (fínka), Polish Finka.
фі́нка • (fínka) f pers or f inan (genitive фі́нки, nominative plural фі́нки, genitive plural фі́нок, male equivalent фін)
(animate):
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | фі́нка fínka |
фі́нки fínky |
genitive | фі́нки fínky |
фі́нок fínok |
dative | фі́нці fínci |
фі́нкам fínkam |
accusative | фі́нку fínku |
фі́нок fínok |
instrumental | фі́нкою fínkoju |
фі́нками fínkamy |
locative | фі́нці fínci |
фі́нках fínkax |
vocative | фі́нко fínko |
фі́нки fínky |
(inanimate):
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | фі́нка fínka |
фі́нки fínky |
genitive | фі́нки fínky |
фі́нок fínok |
dative | фі́нці fínci |
фі́нкам fínkam |
accusative | фі́нку fínku |
фі́нки fínky |
instrumental | фі́нкою fínkoju |
фі́нками fínkamy |
locative | фі́нці fínci |
фі́нках fínkax |
vocative | фі́нко fínko |
фі́нки fínky |