хефта • (hefta) third-singular present, impf (perfective захефта)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | хефтал | — | adjectival participle | хефтан | ||
| feminine | хефтала | — | adverbial participle | хефтајќи | ||
| neuter | хефтало | — | verbal noun | хефтање | ||
| plural | хефтале | — | perfect participle | хефтано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | хефтам | хефтав | — | — | ||
| 2nd singular | хефташ | хефташе | — | хефтај | ||
| 3rd singular | хефта | хефташе | — | — | ||
| 1st plural | хефтаме | хефтавме | — | — | ||
| 2nd plural | хефтате | хефтавте | — | хефтајте | ||
| 3rd plural | хефтаат | хефтаа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум хефтал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам хефтано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев хефтал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав хефтано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал хефтано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе хефтам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам хефтано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе хефтав | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав хефтано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум хефтал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал хефтано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би хефтал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал хефтано | conditional of има + perfect participle | ||||
Borrowed from Ottoman Turkish هفته (hafta), from Persian هفته (hafte, “week”), from هفت (haft, “seven”). Akin to хефта̀лук.
хѐфта f (Latin spelling hèfta)