Inherited from Proto-Slavic *xodę̀ťь. Equivalent to ходи́ть (xodítʹ) + -я́чий (-jáčij). Doublet of ходя́щий (xodjáščij), a borrowing from Old Church Slavonic.
ходя́чий • (xodjáčij)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | ходя́чий xodjáčij |
ходя́чее xodjáčeje |
ходя́чая xodjáčaja |
ходя́чие xodjáčije | |
genitive | ходя́чего xodjáčevo |
ходя́чей xodjáčej |
ходя́чих xodjáčix | ||
dative | ходя́чему xodjáčemu |
ходя́чей xodjáčej |
ходя́чим xodjáčim | ||
accusative | animate | ходя́чего xodjáčevo |
ходя́чее xodjáčeje |
ходя́чую xodjáčuju |
ходя́чих xodjáčix |
inanimate | ходя́чий xodjáčij |
ходя́чие xodjáčije | |||
instrumental | ходя́чим xodjáčim |
ходя́чей, ходя́чею xodjáčej, xodjáčeju |
ходя́чими xodjáčimi | ||
prepositional | ходя́чем xodjáčem |
ходя́чей xodjáčej |
ходя́чих xodjáčix | ||
short form | ходя́ч xodjáč |
ходя́че xodjáče |
ходя́ча xodjáča |
ходя́чи xodjáči |