Inherited from Old East Slavic цѣловати (cělovati), from Proto-Slavic *cělovati. By surface analysis, цэ́лы (cély) + -ава́ць (-avácʹ).
цалава́ць • (calavácʹ) impf (perfective пацалава́ць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | цалава́ць calavácʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | цалава́ны, цало́ваны calavány, calóvany |
adverbial | цалу́ючы calújučy |
цалава́ўшы calaváŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
цалу́ю calúju |
бу́ду цалава́ць búdu calavácʹ |
2nd singular ты |
цалу́еш calúješ |
бу́дзеш цалава́ць búdzješ calavácʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
цалу́е calúje |
бу́дзе цалава́ць búdzje calavácʹ |
1st plural мы |
цалу́ем calújem |
бу́дзем цалава́ць búdzjem calavácʹ |
2nd plural вы |
цалу́еце calújecje |
бу́дзеце цалава́ць búdzjecje calavácʹ |
3rd plural яны́ |
цалу́юць calújucʹ |
бу́дуць цалава́ць búducʹ calavácʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | цалу́й calúj |
цалу́йце calújcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
цалава́ў calaváŭ |
цалава́лі calaváli |
feminine я / ты / яна́ |
цалава́ла calavála | |
neuter яно́ |
цалава́ла calavála |