чре́во (črévo) + -о- (-o-) + веща́ть (veščátʹ) + -тель (-telʹ)
чревовеща́тель • (črevoveščátelʹ) m anim (genitive чревовеща́теля, nominative plural чревовеща́тели, genitive plural чревовеща́телей, feminine чревовеща́тельница)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | чревовеща́тель črevoveščátelʹ |
чревовеща́тели črevoveščáteli |
genitive | чревовеща́теля črevoveščátelja |
чревовеща́телей črevoveščátelej |
dative | чревовеща́телю črevoveščátelju |
чревовеща́телям črevoveščáteljam |
accusative | чревовеща́теля črevoveščátelja |
чревовеща́телей črevoveščátelej |
instrumental | чревовеща́телем črevoveščátelem |
чревовеща́телями črevoveščáteljami |
prepositional | чревовеща́теле črevoveščátele |
чревовеща́телях črevoveščáteljax |