ўстаць • (ŭstacʹ) pf (imperfective ўстава́ць)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | ўстаць ŭstacʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | — | ўста́ўшы ŭstáŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | ўста́ну ŭstánu |
2nd singular ты |
— | ўста́неш ŭstánješ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | ўста́не ŭstánje |
1st plural мы |
— | ўста́нем ŭstánjem |
2nd plural вы |
— | ўста́неце ŭstánjecje |
3rd plural яны́ |
— | ўста́нуць ŭstánucʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | ўстань ŭstanʹ |
ўста́ньце ŭstánʹcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
ўстаў ŭstaŭ |
ўста́лі ŭstáli |
feminine я / ты / яна́ |
ўста́ла ŭstála | |
neuter яно́ |
ўста́ла ŭstála |