From բարձր (barjr, “high”) + -ութիւն (-utʻiwn, “-ness”).
բարձրութիւն • (barjrutʻiwn)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | բարձրութիւն (barjrutʻiwn) | բարձրութիւնք (barjrutʻiwnkʻ) | |
genitive | բարձրութեան (barjrutʻean) | բարձրութեանց (barjrutʻeancʻ) | |
dative | բարձրութեան (barjrutʻean) | բարձրութեանց (barjrutʻeancʻ) | |
accusative | բարձրութիւն (barjrutʻiwn) | բարձրութիւնս (barjrutʻiwns) | |
ablative | բարձրութենէ (barjrutʻenē) | բարձրութեանց (barjrutʻeancʻ) | |
instrumental | բարձրութեամբ (barjrutʻeamb) | բարձրութեամբք (barjrutʻeambkʻ) | |
locative | բարձրութեան (barjrutʻean) | բարձրութիւնս (barjrutʻiwns) |