գետին

From Old Armenian գետին (getin).

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /ɡeˈtin/,
• (Western Armenian) IPA^(key): /keˈdin/,

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

գետին • (getin)

1. ground, earth, soil

   գետնին պառկել ― getnin paṙkel ― to lie on the ground

Probably related to Hittite 𒌓𒉈𒂊 (ut-ne-e /⁠utnē⁠/, “land, country”). Martirosyan tentatively derives both from Proto-Indo-European *wédn̥. Ancient Greek οὖδας (oûdas, “earth, soil”) may also be related.

գետին • (getin)

1. ground, earth, soil, land, place

   զգետնի, ընդ գետին, ի գետնի, ի գետին ― zgetni, ənd getin, i getni, i getin ― on the ground, in the earth

   կորացեալ մտանել/պշնուլ ընդ գետին ― koracʻeal mtanel/pšnul ənd getin ― covered with confusion to look on the ground

   անկեալ ի գետին երկիր պագանել ― ankeal i getin erkir paganel ― prostrated to worship

   հարկանել զգլուխն ի գետին ― harkanel zgluxn i getin ― to knock one's head on the ground

   զարկանիլ, հարկանիլ զգետնի ― zarkanil, harkanil zgetni ― to throw oneself violently on the ground

   զարկուցանել, հարկանել զգետնի ― zarkucʻanel, harkanel zgetni ― to throw on the ground

   գետնի աղիք/պտուղ ― getni ałikʻ/ptuł ― earth-worm

• Armenian: գետին (getin)

• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “գետին”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “գետին”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 206
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “գետին”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy