գիշատեմ

Hello, you have come here looking for the meaning of the word գիշատեմ. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word գիշատեմ, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say գիշատեմ in singular and plural. Everything you need to know about the word գիշատեմ you have here. The definition of the word գիշատեմ will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofգիշատեմ, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Armenian

Etymology

From գէշ (gēš) +‎ -ատ- (-at-).

Verb

գիշատեմ (gišatem)  (aorist indicative գիշատեցի)

  1. to tear, to devour
    գիշատել զմիմեանսgišatel zmimeansto tear each other, to tear one another to pieces

Conjugation

active
infinitive գիշատել (gišatel) participle գիշատեցեալ, գիշատեալ (gišatecʻeal, gišateal)
causative aorist stem գիշատեց- (gišatecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present գիշատեմ (gišatem) գիշատես (gišates) գիշատէ (gišatē) գիշատեմք (gišatemkʻ) գիշատէք (gišatēkʻ) գիշատեն (gišaten)
imperfect գիշատէի, գիշատեի* (gišatēi, gišatei*) գիշատէիր, գիշատեիր* (gišatēir, gišateir*) գիշատէր (gišatēr) գիշատէաք, գիշատեաք* (gišatēakʻ, gišateakʻ*) գիշատէիք, գիշատեիք* (gišatēikʻ, gišateikʻ*) գիշատէին, գիշատեին* (gišatēin, gišatein*)
aorist գիշատեցի (gišatecʻi) գիշատեցեր (gišatecʻer) գիշատեաց (gišateacʻ) գիշատեցաք (gišatecʻakʻ) գիշատեցէք, գիշատեցիք (gišatecʻēkʻ, gišatecʻikʻ) գիշատեցին (gišatecʻin)
subjunctive
present գիշատիցեմ (gišaticʻem) գիշատիցես (gišaticʻes) գիշատիցէ (gišaticʻē) գիշատիցեմք (gišaticʻemkʻ) գիշատիցէք (gišaticʻēkʻ) գիշատիցեն (gišaticʻen)
aorist գիշատեցից (gišatecʻicʻ) գիշատեսցես (gišatescʻes) գիշատեսցէ (gišatescʻē) գիշատեսցուք (gišatescʻukʻ) գիշատեսջիք (gišatesǰikʻ) գիշատեսցեն (gišatescʻen)
imperatives
imperative գիշատեա՛ (gišateá) գիշատեցէ՛ք (gišatecʻḗkʻ)
cohortative գիշատեսջի՛ր (gišatesǰír) գիշատեսջի՛ք (gišatesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ գիշատեր (mí gišater) մի՛ գիշատէք (mí gišatēkʻ)
  • rare
mediopassive
infinitive գիշատել, գիշատիլ* (gišatel, gišatil*) participle գիշատեցեալ, գիշատեալ (gišatecʻeal, gišateal)
causative aorist stem գիշատեց- (gišatecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present գիշատիմ (gišatim) գիշատիս (gišatis) գիշատի (gišati) գիշատիմք (gišatimkʻ) գիշատիք (gišatikʻ) գիշատին (gišatin)
imperfect գիշատէի (gišatēi) գիշատէիր (gišatēir) գիշատէր, գիշատիւր (gišatēr, gišatiwr) գիշատէաք (gišatēakʻ) գիշատէիք (gišatēikʻ) գիշատէին (gišatēin)
aorist գիշատեցայ (gišatecʻay) գիշատեցար (gišatecʻar) գիշատեցաւ (gišatecʻaw) գիշատեցաք (gišatecʻakʻ) գիշատեցայք (gišatecʻaykʻ) գիշատեցան (gišatecʻan)
subjunctive
present գիշատիցիմ (gišaticʻim) գիշատիցիս (gišaticʻis) գիշատիցի (gišaticʻi) գիշատիցիմք (gišaticʻimkʻ) գիշատիցիք (gišaticʻikʻ) գիշատիցին (gišaticʻin)
aorist գիշատեցայց (gišatecʻaycʻ) գիշատեսցիս (gišatescʻis) գիշատեսցի (gišatescʻi) գիշատեսցուք (gišatescʻukʻ) գիշատեսջիք (gišatesǰikʻ) գիշատեսցին (gišatescʻin)
imperatives
imperative գիշատեա՛ց (gišateácʻ) գիշատեցարո՛ւք (gišatecʻarúkʻ)
cohortative գիշատեսջի՛ր (gišatesǰír) գիշատեսջի՛ք (gišatesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ գիշատիր (mí gišatir) մի՛ գիշատիք (mí gišatikʻ)
  • post-classical

Descendants

  • Armenian: գիշատել (gišatel) (learned)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “գիշատեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy