From Proto-Indo-European *prep-.
երևիմ • (erewim)
| infinitive | երեւել, երեւիլ* (erewel, erewil*) | participle | երեւեցեալ, երեւեալ (erewecʻeal, ereweal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | երեւեցուցանեմ (erewecʻucʻanem) | aorist stem | երեւեց- (erewecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | երեւիմ (erewim) | երեւիս (erewis) | երեւի (erewi) | երեւիմք (erewimkʻ) | երեւիք (erewikʻ) | երեւին (erewin) | |
| imperfect | երեւէի (erewēi) | երեւէիր (erewēir) | երեւէր, երեւիւր (erewēr, erewiwr) | երեւէաք (erewēakʻ) | երեւէիք (erewēikʻ) | երեւէին (erewēin) | |
| aorist | երեւեցայ (erewecʻay) | երեւեցար (erewecʻar) | երեւեցաւ (erewecʻaw) | երեւեցաք (erewecʻakʻ) | երեւեցայք (erewecʻaykʻ) | երեւեցան (erewecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | երեւիցիմ (erewicʻim) | երեւիցիս (erewicʻis) | երեւիցի (erewicʻi) | երեւիցիմք (erewicʻimkʻ) | երեւիցիք (erewicʻikʻ) | երեւիցին (erewicʻin) | |
| aorist | երեւեցայց (erewecʻaycʻ) | երեւեսցիս (erewescʻis) | երեւեսցի (erewescʻi) | երեւեսցուք (erewescʻukʻ) | երեւեսջիք (erewesǰikʻ) | երեւեսցին (erewescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | երեւեա՛ց (ereweácʻ) | — | — | երեւեցարո՛ւք (erewecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | երեւեսջի՛ր (erewesǰír) | — | — | երեւեսջի՛ք (erewesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ երեւիր (mí erewir) | — | — | մի՛ երեւիք (mí erewikʻ) | — | |
| *post-classical the imperative can also be երեւեցի՛ր (erewecʻír) | |||||||