խփեմ • (xpʻem)
| infinitive | խփել (xpʻel) | participle | խփեցեալ, խփեալ (xpʻecʻeal, xpʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | խփեց- (xpʻecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խփեմ (xpʻem) | խփես (xpʻes) | խփէ (xpʻē) | խփեմք (xpʻemkʻ) | խփէք (xpʻēkʻ) | խփեն (xpʻen) | |
| imperfect | խփէի, խփեի* (xpʻēi, xpʻei*) | խփէիր, խփեիր* (xpʻēir, xpʻeir*) | խփէր (xpʻēr) | խփէաք, խփեաք* (xpʻēakʻ, xpʻeakʻ*) | խփէիք, խփեիք* (xpʻēikʻ, xpʻeikʻ*) | խփէին, խփեին* (xpʻēin, xpʻein*) | |
| aorist | խփեցի (xpʻecʻi) | խփեցեր (xpʻecʻer) | խփեաց (xpʻeacʻ) | խփեցաք (xpʻecʻakʻ) | խփեցէք, խփեցիք (xpʻecʻēkʻ, xpʻecʻikʻ) | խփեցին (xpʻecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խփիցեմ (xpʻicʻem) | խփիցես (xpʻicʻes) | խփիցէ (xpʻicʻē) | խփիցեմք (xpʻicʻemkʻ) | խփիցէք (xpʻicʻēkʻ) | խփիցեն (xpʻicʻen) | |
| aorist | խփեցից (xpʻecʻicʻ) | խփեսցես (xpʻescʻes) | խփեսցէ (xpʻescʻē) | խփեսցուք (xpʻescʻukʻ) | խփեսջիք (xpʻesǰikʻ) | խփեսցեն (xpʻescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խփեա՛ (xpʻeá) | — | — | խփեցէ՛ք (xpʻecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | խփեսջի՛ր (xpʻesǰír) | — | — | խփեսջի՛ք (xpʻesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խփեր (mí xpʻer) | — | — | մի՛ խփէք (mí xpʻēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||