Hello, you have come here looking for the meaning of the word
խփել. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
խփել, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
խփել in singular and plural. Everything you need to know about the word
խփել you have here. The definition of the word
խփել will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
խփել, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Armenian
Pronunciation
Etymology 1
Verb
խփել • (xpʻel)
- to hit, to strike
- Synonym: հարվածել (harvacel)
- to beat
- to shoot, to fire
- to attach, to fasten to
- to nail
- (card games) to cover
- (soccer) to score
Inflection
infinitive
|
խփել (xpʻel)
|
imperfective converb
|
խփում (xpʻum)
|
passive
|
խփվել (xpʻvel)
|
simultaneous converb
|
խփելիս (xpʻelis)
|
causative
|
—
|
perfective converb
|
խփել (xpʻel)
|
aorist stem
|
խփ- (xpʻ-)
|
future converb I
|
խփելու (xpʻelu)
|
resultative participle
|
խփած (xpʻac)
|
future converb II
|
խփելիք (xpʻelikʻ)
|
subject participle
|
խփող (xpʻoġ)
|
connegative converb
|
խփի (xpʻi)
|
person
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
խփում եմ (xpʻum em)
|
խփում ես (xpʻum es)
|
խփում է (xpʻum ē)
|
խփում ենք (xpʻum enkʻ)
|
խփում եք (xpʻum ekʻ)
|
խփում են (xpʻum en)
|
past imperfective
|
խփում էի (xpʻum ēi)
|
խփում էիր (xpʻum ēir)
|
խփում էր (xpʻum ēr)
|
խփում էինք (xpʻum ēinkʻ)
|
խփում էիք (xpʻum ēikʻ)
|
խփում էին (xpʻum ēin)
|
future
|
խփելու եմ (xpʻelu em)
|
խփելու ես (xpʻelu es)
|
խփելու է (xpʻelu ē)
|
խփելու ենք (xpʻelu enkʻ)
|
խփելու եք (xpʻelu ekʻ)
|
խփելու են (xpʻelu en)
|
past future
|
խփելու էի (xpʻelu ēi)
|
խփելու էիր (xpʻelu ēir)
|
խփելու էր (xpʻelu ēr)
|
խփելու էինք (xpʻelu ēinkʻ)
|
խփելու էիք (xpʻelu ēikʻ)
|
խփելու էին (xpʻelu ēin)
|
present perfect
|
խփել եմ (xpʻel em)
|
խփել ես (xpʻel es)
|
խփել է (xpʻel ē)
|
խփել ենք (xpʻel enkʻ)
|
խփել եք (xpʻel ekʻ)
|
խփել են (xpʻel en)
|
pluperfect
|
խփել էի (xpʻel ēi)
|
խփել էիր (xpʻel ēir)
|
խփել էր (xpʻel ēr)
|
խփել էինք (xpʻel ēinkʻ)
|
խփել էիք (xpʻel ēikʻ)
|
խփել էին (xpʻel ēin)
|
aorist (past perfective)
|
խփեցի, խփի* (xpʻecʻi, xpʻi*)
|
խփեցիր, խփիր* (xpʻecʻir, xpʻir*)
|
խփեց (xpʻecʻ)
|
խփեցինք, խփինք* (xpʻecʻinkʻ, xpʻinkʻ*)
|
խփեցիք, խփիք* (xpʻecʻikʻ, xpʻikʻ*)
|
խփեցին, խփին* (xpʻecʻin, xpʻin*)
|
subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
խփեմ (xpʻem)
|
խփես (xpʻes)
|
խփի (xpʻi)
|
խփենք (xpʻenkʻ)
|
խփեք (xpʻekʻ)
|
խփեն (xpʻen)
|
past
|
խփեի (xpʻei)
|
խփեիր (xpʻeir)
|
խփեր (xpʻer)
|
խփեինք (xpʻeinkʻ)
|
խփեիք (xpʻeikʻ)
|
խփեին (xpʻein)
|
conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
future
|
կխփեմ (kxpʻem)
|
կխփես (kxpʻes)
|
կխփի (kxpʻi)
|
կխփենք (kxpʻenkʻ)
|
կխփեք (kxpʻekʻ)
|
կխփեն (kxpʻen)
|
past
|
կխփեի (kxpʻei)
|
կխփեիր (kxpʻeir)
|
կխփեր (kxpʻer)
|
կխփեինք (kxpʻeinkʻ)
|
կխփեիք (kxpʻeikʻ)
|
կխփեին (kxpʻein)
|
imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
—
|
խփի՛ր, խփի՛* (xpʻír, xpʻí*)
|
—
|
—
|
խփե՛ք, խփեցե՛ք** (xpʻékʻ, xpʻecʻékʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|
infinitive
|
չխփել (čʻxpʻel)
|
resultative participle
|
չխփած (čʻxpʻac)
|
subject participle
|
չխփող (čʻxpʻoġ)
|
person
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
չեմ խփում (čʻem xpʻum)
|
չես խփում (čʻes xpʻum)
|
չի խփում (čʻi xpʻum)
|
չենք խփում (čʻenkʻ xpʻum)
|
չեք խփում (čʻekʻ xpʻum)
|
չեն խփում (čʻen xpʻum)
|
past imperfective
|
չէի խփում (čʻēi xpʻum)
|
չէիր խփում (čʻēir xpʻum)
|
չէր խփում (čʻēr xpʻum)
|
չէինք խփում (čʻēinkʻ xpʻum)
|
չէիք խփում (čʻēikʻ xpʻum)
|
չէին խփում (čʻēin xpʻum)
|
future
|
չեմ խփելու (čʻem xpʻelu)
|
չես խփելու (čʻes xpʻelu)
|
չի խփելու (čʻi xpʻelu)
|
չենք խփելու (čʻenkʻ xpʻelu)
|
չեք խփելու (čʻekʻ xpʻelu)
|
չեն խփելու (čʻen xpʻelu)
|
past future
|
չէի խփելու (čʻēi xpʻelu)
|
չէիր խփելու (čʻēir xpʻelu)
|
չէր խփելու (čʻēr xpʻelu)
|
չէինք խփելու (čʻēinkʻ xpʻelu)
|
չէիք խփելու (čʻēikʻ xpʻelu)
|
չէին խփելու (čʻēin xpʻelu)
|
present perfect
|
չեմ խփել (čʻem xpʻel)
|
չես խփել (čʻes xpʻel)
|
չի խփել (čʻi xpʻel)
|
չենք խփել (čʻenkʻ xpʻel)
|
չեք խփել (čʻekʻ xpʻel)
|
չեն խփել (čʻen xpʻel)
|
pluperfect
|
չէի խփել (čʻēi xpʻel)
|
չէիր խփել (čʻēir xpʻel)
|
չէր խփել (čʻēr xpʻel)
|
չէինք խփել (čʻēinkʻ xpʻel)
|
չէիք խփել (čʻēikʻ xpʻel)
|
չէին խփել (čʻēin xpʻel)
|
aorist (past perfective)
|
չխփեցի, չխփի* (čʻxpʻecʻi, čʻxpʻi*)
|
չխփեցիր, չխփիր* (čʻxpʻecʻir, čʻxpʻir*)
|
չխփեց (čʻxpʻecʻ)
|
չխփեցինք, չխփինք* (čʻxpʻecʻinkʻ, čʻxpʻinkʻ*)
|
չխփեցիք, չխփիք* (čʻxpʻecʻikʻ, čʻxpʻikʻ*)
|
չխփեցին, չխփին* (čʻxpʻecʻin, čʻxpʻin*)
|
subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
չխփեմ (čʻxpʻem)
|
չխփես (čʻxpʻes)
|
չխփի (čʻxpʻi)
|
չխփենք (čʻxpʻenkʻ)
|
չխփեք (čʻxpʻekʻ)
|
չխփեն (čʻxpʻen)
|
past
|
չխփեի (čʻxpʻei)
|
չխփեիր (čʻxpʻeir)
|
չխփեր (čʻxpʻer)
|
չխփեինք (čʻxpʻeinkʻ)
|
չխփեիք (čʻxpʻeikʻ)
|
չխփեին (čʻxpʻein)
|
conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
future
|
չեմ խփի (čʻem xpʻi)
|
չես խփի (čʻes xpʻi)
|
չի խփի (čʻi xpʻi)
|
չենք խփի (čʻenkʻ xpʻi)
|
չեք խփի (čʻekʻ xpʻi)
|
չեն խփի (čʻen xpʻi)
|
past
|
չէի խփի (čʻēi xpʻi)
|
չէիր խփի (čʻēir xpʻi)
|
չէր խփի (čʻēr xpʻi)
|
չէինք խփի (čʻēinkʻ xpʻi)
|
չէիք խփի (čʻēikʻ xpʻi)
|
չէին խփի (čʻēin xpʻi)
|
imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
—
|
մի՛ խփիր, մի՛ խփի* (mí xpʻir, mí xpʻi*)
|
—
|
—
|
մի՛ խփեք, մի՛ խփեցեք** (mí xpʻekʻ, mí xpʻecʻekʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|
Derived terms
Etymology 2
Inherited from Old Armenian խփեմ (xpʻem), a later form of խփանեմ (xpʻanem).
Verb
խփել • (xpʻel)
- (dialectal, transitive) to shut; to close; to cover
Inflection
infinitive
|
խփել (xpʻel)
|
imperfective converb
|
խփում (xpʻum)
|
passive
|
խփվել (xpʻvel)
|
simultaneous converb
|
խփելիս (xpʻelis)
|
causative
|
—
|
perfective converb
|
խփել (xpʻel)
|
aorist stem
|
խփ- (xpʻ-)
|
future converb I
|
խփելու (xpʻelu)
|
resultative participle
|
խփած (xpʻac)
|
future converb II
|
խփելիք (xpʻelikʻ)
|
subject participle
|
խփող (xpʻoġ)
|
connegative converb
|
խփի (xpʻi)
|
person
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
խփում եմ (xpʻum em)
|
խփում ես (xpʻum es)
|
խփում է (xpʻum ē)
|
խփում ենք (xpʻum enkʻ)
|
խփում եք (xpʻum ekʻ)
|
խփում են (xpʻum en)
|
past imperfective
|
խփում էի (xpʻum ēi)
|
խփում էիր (xpʻum ēir)
|
խփում էր (xpʻum ēr)
|
խփում էինք (xpʻum ēinkʻ)
|
խփում էիք (xpʻum ēikʻ)
|
խփում էին (xpʻum ēin)
|
future
|
խփելու եմ (xpʻelu em)
|
խփելու ես (xpʻelu es)
|
խփելու է (xpʻelu ē)
|
խփելու ենք (xpʻelu enkʻ)
|
խփելու եք (xpʻelu ekʻ)
|
խփելու են (xpʻelu en)
|
past future
|
խփելու էի (xpʻelu ēi)
|
խփելու էիր (xpʻelu ēir)
|
խփելու էր (xpʻelu ēr)
|
խփելու էինք (xpʻelu ēinkʻ)
|
խփելու էիք (xpʻelu ēikʻ)
|
խփելու էին (xpʻelu ēin)
|
present perfect
|
խփել եմ (xpʻel em)
|
խփել ես (xpʻel es)
|
խփել է (xpʻel ē)
|
խփել ենք (xpʻel enkʻ)
|
խփել եք (xpʻel ekʻ)
|
խփել են (xpʻel en)
|
pluperfect
|
խփել էի (xpʻel ēi)
|
խփել էիր (xpʻel ēir)
|
խփել էր (xpʻel ēr)
|
խփել էինք (xpʻel ēinkʻ)
|
խփել էիք (xpʻel ēikʻ)
|
խփել էին (xpʻel ēin)
|
aorist (past perfective)
|
խփեցի, խփի* (xpʻecʻi, xpʻi*)
|
խփեցիր, խփիր* (xpʻecʻir, xpʻir*)
|
խփեց (xpʻecʻ)
|
խփեցինք, խփինք* (xpʻecʻinkʻ, xpʻinkʻ*)
|
խփեցիք, խփիք* (xpʻecʻikʻ, xpʻikʻ*)
|
խփեցին, խփին* (xpʻecʻin, xpʻin*)
|
subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
խփեմ (xpʻem)
|
խփես (xpʻes)
|
խփի (xpʻi)
|
խփենք (xpʻenkʻ)
|
խփեք (xpʻekʻ)
|
խփեն (xpʻen)
|
past
|
խփեի (xpʻei)
|
խփեիր (xpʻeir)
|
խփեր (xpʻer)
|
խփեինք (xpʻeinkʻ)
|
խփեիք (xpʻeikʻ)
|
խփեին (xpʻein)
|
conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
future
|
կխփեմ (kxpʻem)
|
կխփես (kxpʻes)
|
կխփի (kxpʻi)
|
կխփենք (kxpʻenkʻ)
|
կխփեք (kxpʻekʻ)
|
կխփեն (kxpʻen)
|
past
|
կխփեի (kxpʻei)
|
կխփեիր (kxpʻeir)
|
կխփեր (kxpʻer)
|
կխփեինք (kxpʻeinkʻ)
|
կխփեիք (kxpʻeikʻ)
|
կխփեին (kxpʻein)
|
imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
—
|
խփի՛ր, խփի՛* (xpʻír, xpʻí*)
|
—
|
—
|
խփե՛ք, խփեցե՛ք** (xpʻékʻ, xpʻecʻékʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|
infinitive
|
չխփել (čʻxpʻel)
|
resultative participle
|
չխփած (čʻxpʻac)
|
subject participle
|
չխփող (čʻxpʻoġ)
|
person
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
չեմ խփում (čʻem xpʻum)
|
չես խփում (čʻes xpʻum)
|
չի խփում (čʻi xpʻum)
|
չենք խփում (čʻenkʻ xpʻum)
|
չեք խփում (čʻekʻ xpʻum)
|
չեն խփում (čʻen xpʻum)
|
past imperfective
|
չէի խփում (čʻēi xpʻum)
|
չէիր խփում (čʻēir xpʻum)
|
չէր խփում (čʻēr xpʻum)
|
չէինք խփում (čʻēinkʻ xpʻum)
|
չէիք խփում (čʻēikʻ xpʻum)
|
չէին խփում (čʻēin xpʻum)
|
future
|
չեմ խփելու (čʻem xpʻelu)
|
չես խփելու (čʻes xpʻelu)
|
չի խփելու (čʻi xpʻelu)
|
չենք խփելու (čʻenkʻ xpʻelu)
|
չեք խփելու (čʻekʻ xpʻelu)
|
չեն խփելու (čʻen xpʻelu)
|
past future
|
չէի խփելու (čʻēi xpʻelu)
|
չէիր խփելու (čʻēir xpʻelu)
|
չէր խփելու (čʻēr xpʻelu)
|
չէինք խփելու (čʻēinkʻ xpʻelu)
|
չէիք խփելու (čʻēikʻ xpʻelu)
|
չէին խփելու (čʻēin xpʻelu)
|
present perfect
|
չեմ խփել (čʻem xpʻel)
|
չես խփել (čʻes xpʻel)
|
չի խփել (čʻi xpʻel)
|
չենք խփել (čʻenkʻ xpʻel)
|
չեք խփել (čʻekʻ xpʻel)
|
չեն խփել (čʻen xpʻel)
|
pluperfect
|
չէի խփել (čʻēi xpʻel)
|
չէիր խփել (čʻēir xpʻel)
|
չէր խփել (čʻēr xpʻel)
|
չէինք խփել (čʻēinkʻ xpʻel)
|
չէիք խփել (čʻēikʻ xpʻel)
|
չէին խփել (čʻēin xpʻel)
|
aorist (past perfective)
|
չխփեցի, չխփի* (čʻxpʻecʻi, čʻxpʻi*)
|
չխփեցիր, չխփիր* (čʻxpʻecʻir, čʻxpʻir*)
|
չխփեց (čʻxpʻecʻ)
|
չխփեցինք, չխփինք* (čʻxpʻecʻinkʻ, čʻxpʻinkʻ*)
|
չխփեցիք, չխփիք* (čʻxpʻecʻikʻ, čʻxpʻikʻ*)
|
չխփեցին, չխփին* (čʻxpʻecʻin, čʻxpʻin*)
|
subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
չխփեմ (čʻxpʻem)
|
չխփես (čʻxpʻes)
|
չխփի (čʻxpʻi)
|
չխփենք (čʻxpʻenkʻ)
|
չխփեք (čʻxpʻekʻ)
|
չխփեն (čʻxpʻen)
|
past
|
չխփեի (čʻxpʻei)
|
չխփեիր (čʻxpʻeir)
|
չխփեր (čʻxpʻer)
|
չխփեինք (čʻxpʻeinkʻ)
|
չխփեիք (čʻxpʻeikʻ)
|
չխփեին (čʻxpʻein)
|
conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
future
|
չեմ խփի (čʻem xpʻi)
|
չես խփի (čʻes xpʻi)
|
չի խփի (čʻi xpʻi)
|
չենք խփի (čʻenkʻ xpʻi)
|
չեք խփի (čʻekʻ xpʻi)
|
չեն խփի (čʻen xpʻi)
|
past
|
չէի խփի (čʻēi xpʻi)
|
չէիր խփի (čʻēir xpʻi)
|
չէր խփի (čʻēr xpʻi)
|
չէինք խփի (čʻēinkʻ xpʻi)
|
չէիք խփի (čʻēikʻ xpʻi)
|
չէին խփի (čʻēin xpʻi)
|
imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
—
|
մի՛ խփիր, մի՛ խփի* (mí xpʻir, mí xpʻi*)
|
—
|
—
|
մի՛ խփեք, մի՛ խփեցեք** (mí xpʻekʻ, mí xpʻecʻekʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|
Old Armenian
Verb
խփել • (xpʻel)
- infinitive of խփեմ (xpʻem)
Declension
o-type
|
singular (uncountable)
|
nominative
|
խփել (xpʻel)
|
genitive
|
խփելոյ (xpʻeloy)
|
dative
|
խփելոյ (xpʻeloy)
|
accusative
|
խփել (xpʻel)
|
ablative
|
խփելոյ (xpʻeloy)
|
instrumental
|
խփելով (xpʻelov)
|
locative
|
խփել (xpʻel)
|