ծնանիմ

Old Armenian

Alternative forms

• ծնիմ (cnim) (intransitive sense only)

Etymology

From ծին (cin) +‎ -ան- (-an-).

Verb

ծնանիմ • (cnanim)  (aorist indicative ծնայ)

1. (transitive) to beget; to give birth, being or life to, to bring forth a child, to lie in, to be delivered; to procreate, to produce

   ծնանել կենդանեաց ― cnanel kendaneacʻ ― to engender, to litter, to bring forth

   ծնանել Հօր ― cnanel Hōr ― to procreate

   որդիս ծնանել ― ordis cnanel ― to bring forth a child, to be delivered of a child

   ծնաւ որդի/մանուկ արու ― cnaw ordi/manuk aru ― she brought forth or was delivered of a male

   գետք զխորս ծնանին ― getkʻ zxors cnanin ― the rivers nourish the sea

2. (intransitive) to be begotten, engendered, produced, born; to originate, to arise, to spring; to pullulate, to bloom; to emanate, to issue, to proceed

   վերստին ծնանել ― verstin cnanel ― to be regenerated, born again; (figuratively) to revive, to come to life again

   վերստին ծնանել մկրտութեամբ ― verstin cnanel mkrtutʻeamb ― to be new-born or regenerated by Grace

   գոգցես յայն ծնեալ էր, թուէր իմն յայն ծնեալ ― gogcʻes yayn cneal ēr, tʻuēr imn yayn cneal ― he seemed born for

   երեսք որ ծնանիցին ի հայելւոջ ― ereskʻ or cnanicʻin i hayelwoǰ ― a figure born or reflected in a mirror

   այտի ծնաւ քերթողութիւն ― ayti cnaw kʻertʻołutʻiwn ― thence poetry was born

Conjugation

Descendants

• Armenian: ծնել (cnel)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “ծնանիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy