The origin is unknown. Possibly connected with կտղիմ (ktłim, “to burn with furious desire”). Perhaps both are Semitic borrowings, from the Semitic root related to killing, with an unexplained sense development: compare Classical Syriac ܩܛܠ (qeṭal), Arabic قَتَلَ (qatala) and Hebrew קָטַל (qāṭal, “to kill”).
կատաղիմ • (katałim) (intransitive)
| infinitive | կատաղել, կատաղիլ* (katałel, katałil*) | participle | կատաղեցեալ, կատաղեալ (katałecʻeal, katałeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | կատաղեցուցանեմ (katałecʻucʻanem) | aorist stem | կատաղեց- (katałecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կատաղիմ (katałim) | կատաղիս (katałis) | կատաղի (katałi) | կատաղիմք (katałimkʻ) | կատաղիք (katałikʻ) | կատաղին (katałin) | |
| imperfect | կատաղէի (katałēi) | կատաղէիր (katałēir) | կատաղէր, կատաղիւր (katałēr, katałiwr) | կատաղէաք (katałēakʻ) | կատաղէիք (katałēikʻ) | կատաղէին (katałēin) | |
| aorist | կատաղեցայ (katałecʻay) | կատաղեցար (katałecʻar) | կատաղեցաւ (katałecʻaw) | կատաղեցաք (katałecʻakʻ) | կատաղեցայք (katałecʻaykʻ) | կատաղեցան (katałecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կատաղիցիմ (katałicʻim) | կատաղիցիս (katałicʻis) | կատաղիցի (katałicʻi) | կատաղիցիմք (katałicʻimkʻ) | կատաղիցիք (katałicʻikʻ) | կատաղիցին (katałicʻin) | |
| aorist | կատաղեցայց (katałecʻaycʻ) | կատաղեսցիս (katałescʻis) | կատաղեսցի (katałescʻi) | կատաղեսցուք (katałescʻukʻ) | կատաղեսջիք (katałesǰikʻ) | կատաղեսցին (katałescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կատաղեա՛ց (katałeácʻ) | — | — | կատաղեցարո՛ւք (katałecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | կատաղեսջի՛ր (katałesǰír) | — | — | կատաղեսջի՛ք (katałesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կատաղիր (mí katałir) | — | — | մի՛ կատաղիք (mí katałikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||