Considered a word of unknown origin.[1][2] Pedersen's old connection with Ancient Greek γοργός (gorgós, “grim, fierce, terrible”), Old Armenian կարծր (karcr, “hard, rough”), with a sense development "to fear" → "to believe, think",[3][4] has not been well-received.[5][6]
Perhaps an Aramaic borrowing: compare Classical Syriac ܩܪܨܐ (qarṣā, “accusation, slander, malicious or defamatory gossip”),[7] ܐܩܪܨ (ʾaqreṣ, “to accuse”),[8] ܐܶܟܰܠ ܩܱܪ̈ܨܶܐ (ʾekal qarṣē, “to accuse, slander”), ܐܟܠ ܩܪܨܐ (ʾākel qarṣā, “accuser, slanderer”), Akkadian (karṣu, “slander, accusation”), (karṣī akālu, “to slander”),[9] with a sense development “to accuse” → “*to be judgmental” → “to believe, think, judge, consider, suppose” or “to accuse” → “to suspect” → “to believe, think, judge, consider, suppose”.
կարծեմ • (karcem)
In Tobit 8:18 and Psalms 118:39 translates Ancient Greek ὑποπτεύω (hupopteúō).
infinitive | կարծել (karcel) | participle | կարծեցեալ, կարծեալ (karcecʻeal, karceal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | կարծեցուցանեմ (karcecʻucʻanem) | aorist stem | կարծեց- (karcecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կարծեմ (karcem) | կարծես (karces) | կարծէ (karcē) | կարծեմք (karcemkʻ) | կարծէք (karcēkʻ) | կարծեն (karcen) | |
imperfect | կարծէի, կարծեի* (karcēi, karcei*) | կարծէիր, կարծեիր* (karcēir, karceir*) | կարծէր (karcēr) | կարծէաք, կարծեաք* (karcēakʻ, karceakʻ*) | կարծէիք, կարծեիք* (karcēikʻ, karceikʻ*) | կարծէին, կարծեին* (karcēin, karcein*) | |
aorist | կարծեցի (karcecʻi) | կարծեցեր (karcecʻer) | կարծեաց (karceacʻ) | կարծեցաք (karcecʻakʻ) | կարծեցէք, կարծեցիք (karcecʻēkʻ, karcecʻikʻ) | կարծեցին (karcecʻin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կարծիցեմ (karcicʻem) | կարծիցես (karcicʻes) | կարծիցէ (karcicʻē) | կարծիցեմք (karcicʻemkʻ) | կարծիցէք (karcicʻēkʻ) | կարծիցեն (karcicʻen) | |
aorist | կարծեցից (karcecʻicʻ) | կարծեսցես (karcescʻes) | կարծեսցէ (karcescʻē) | կարծեսցուք (karcescʻukʻ) | կարծեսջիք (karcesǰikʻ) | կարծեսցեն (karcescʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | կարծեա՛ (karceá) | — | — | կարծեցէ՛ք (karcecʻḗkʻ) | — | |
cohortative | — | կարծեսջի՛ր (karcesǰír) | — | — | կարծեսջի՛ք (karcesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ կարծեր (mí karcer) | — | — | մի՛ կարծէք (mí karcēkʻ) | — | |
*rare |
infinitive | կարծել, կարծիլ* (karcel, karcil*) | participle | կարծեցեալ, կարծեալ (karcecʻeal, karceal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | կարծեցուցանեմ (karcecʻucʻanem) | aorist stem | կարծեց- (karcecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կարծիմ (karcim) | կարծիս (karcis) | կարծի (karci) | կարծիմք (karcimkʻ) | կարծիք (karcikʻ) | կարծին (karcin) | |
imperfect | կարծէի (karcēi) | կարծէիր (karcēir) | կարծէր, կարծիւր (karcēr, karciwr) | կարծէաք (karcēakʻ) | կարծէիք (karcēikʻ) | կարծէին (karcēin) | |
aorist | կարծեցայ (karcecʻay) | կարծեցար (karcecʻar) | կարծեցաւ (karcecʻaw) | կարծեցաք (karcecʻakʻ) | կարծեցայք (karcecʻaykʻ) | կարծեցան (karcecʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կարծիցիմ (karcicʻim) | կարծիցիս (karcicʻis) | կարծիցի (karcicʻi) | կարծիցիմք (karcicʻimkʻ) | կարծիցիք (karcicʻikʻ) | կարծիցին (karcicʻin) | |
aorist | կարծեցայց (karcecʻaycʻ) | կարծեսցիս (karcescʻis) | կարծեսցի (karcescʻi) | կարծեսցուք (karcescʻukʻ) | կարծեսջիք (karcesǰikʻ) | կարծեսցին (karcescʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | կարծեա՛ց (karceácʻ) | — | — | կարծեցարո՛ւք (karcecʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | կարծեսջի՛ր (karcesǰír) | — | — | կարծեսջի՛ք (karcesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ կարծիր (mí karcir) | — | — | մի՛ կարծիք (mí karcikʻ) | — | |
*post-classical |