From կռիչ (kṙičʻ).
կռչեմ • (kṙčʻem) (aorist indicative կռչեցի)
| infinitive | կռչել (kṙčʻel) | participle | կռչեցեալ, կռչեալ (kṙčʻecʻeal, kṙčʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կռչեց- (kṙčʻecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կռչեմ (kṙčʻem) | կռչես (kṙčʻes) | կռչէ (kṙčʻē) | կռչեմք (kṙčʻemkʻ) | կռչէք (kṙčʻēkʻ) | կռչեն (kṙčʻen) | |
| imperfect | կռչէի, կռչեի* (kṙčʻēi, kṙčʻei*) | կռչէիր, կռչեիր* (kṙčʻēir, kṙčʻeir*) | կռչէր (kṙčʻēr) | կռչէաք, կռչեաք* (kṙčʻēakʻ, kṙčʻeakʻ*) | կռչէիք, կռչեիք* (kṙčʻēikʻ, kṙčʻeikʻ*) | կռչէին, կռչեին* (kṙčʻēin, kṙčʻein*) | |
| aorist | կռչեցի (kṙčʻecʻi) | կռչեցեր (kṙčʻecʻer) | կռչեաց (kṙčʻeacʻ) | կռչեցաք (kṙčʻecʻakʻ) | կռչեցէք, կռչեցիք (kṙčʻecʻēkʻ, kṙčʻecʻikʻ) | կռչեցին (kṙčʻecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կռչիցեմ (kṙčʻicʻem) | կռչիցես (kṙčʻicʻes) | կռչիցէ (kṙčʻicʻē) | կռչիցեմք (kṙčʻicʻemkʻ) | կռչիցէք (kṙčʻicʻēkʻ) | կռչիցեն (kṙčʻicʻen) | |
| aorist | կռչեցից (kṙčʻecʻicʻ) | կռչեսցես (kṙčʻescʻes) | կռչեսցէ (kṙčʻescʻē) | կռչեսցուք (kṙčʻescʻukʻ) | կռչեսջիք (kṙčʻesǰikʻ) | կռչեսցեն (kṙčʻescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կռչեա՛ (kṙčʻeá) | — | — | կռչեցէ՛ք (kṙčʻecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | կռչեսջի՛ր (kṙčʻesǰír) | — | — | կռչեսջի՛ք (kṙčʻesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կռչեր (mí kṙčʻer) | — | — | մի՛ կռչէք (mí kṙčʻēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||