From Proto-Indo-European *sed-s-, sigmatic aorist of *sed- (“to sit”) + -ան- (-an-).
հեծանիմ • (hecanim) (aorist indicative հեծայ)
infinitive | հեծանել, հեծանիլ* (hecanel, hecanil*) | participle | հեծեալ (heceal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | հեծուցանեմ (hecucʻanem) | aorist stem | հեծ- (hec-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հեծանիմ (hecanim) | հեծանիս (hecanis) | հեծանի (hecani) | հեծանիմք (hecanimkʻ) | հեծանիք (hecanikʻ) | հեծանին (hecanin) | |
imperfect | հեծանէի (hecanēi) | հեծանէիր (hecanēir) | հեծանէր, հեծանիւր (hecanēr, hecaniwr) | հեծանէաք (hecanēakʻ) | հեծանէիք (hecanēikʻ) | հեծանէին (hecanēin) | |
aorist | հեծայ (hecay) | հեծար (hecar) | հեծաւ (hecaw) | հեծաք (hecakʻ) | հեծայք (hecaykʻ) | հեծան (hecan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հեծանիցիմ (hecanicʻim) | հեծանիցիս (hecanicʻis) | հեծանիցի (hecanicʻi) | հեծանիցիմք (hecanicʻimkʻ) | հեծանիցիք (hecanicʻikʻ) | հեծանիցին (hecanicʻin) | |
aorist | հեծայց (hecaycʻ) | հեծցիս (heccʻis) | հեծցի (heccʻi) | հեծցուք (heccʻukʻ) | հեծջիք (hecǰikʻ) | հեծցին (heccʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | հեծի՛ր (hecír) | — | — | հեծարո՛ւք (hecarúkʻ) | — | |
cohortative | — | հեծջի՛ր (hecǰír) | — | — | հեծջի՛ք (hecǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ հեծանիր (mí hecanir) | — | — | մի՛ հեծանիք (mí hecanikʻ) | — | |
*post-classical |