հիւծիմ • (hiwcim) (aorist indicative հիւծեցայ)
infinitive | հիւծել, հիւծիլ* (hiwcel, hiwcil*) | participle | հիւծեցեալ, հիւծեալ (hiwcecʻeal, hiwceal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | հիւծեց- (hiwcecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հիւծիմ (hiwcim) | հիւծիս (hiwcis) | հիւծի (hiwci) | հիւծիմք (hiwcimkʻ) | հիւծիք (hiwcikʻ) | հիւծին (hiwcin) | |
imperfect | հիւծէի (hiwcēi) | հիւծէիր (hiwcēir) | հիւծէր, հիւծիւր (hiwcēr, hiwciwr) | հիւծէաք (hiwcēakʻ) | հիւծէիք (hiwcēikʻ) | հիւծէին (hiwcēin) | |
aorist | հիւծեցայ (hiwcecʻay) | հիւծեցար (hiwcecʻar) | հիւծեցաւ (hiwcecʻaw) | հիւծեցաք (hiwcecʻakʻ) | հիւծեցայք (hiwcecʻaykʻ) | հիւծեցան (hiwcecʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հիւծիցիմ (hiwcicʻim) | հիւծիցիս (hiwcicʻis) | հիւծիցի (hiwcicʻi) | հիւծիցիմք (hiwcicʻimkʻ) | հիւծիցիք (hiwcicʻikʻ) | հիւծիցին (hiwcicʻin) | |
aorist | հիւծեցայց (hiwcecʻaycʻ) | հիւծեսցիս (hiwcescʻis) | հիւծեսցի (hiwcescʻi) | հիւծեսցուք (hiwcescʻukʻ) | հիւծեսջիք (hiwcesǰikʻ) | հիւծեսցին (hiwcescʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | հիւծեա՛ց (hiwceácʻ) | — | — | հիւծեցարո՛ւք (hiwcecʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | հիւծեսջի՛ր (hiwcesǰír) | — | — | հիւծեսջի՛ք (hiwcesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ հիւծիր (mí hiwcir) | — | — | մի՛ հիւծիք (mí hiwcikʻ) | — | |
*post-classical |