հնարեմ • (hnarem)
| infinitive | հնարել (hnarel) | participle | հնարեցեալ, հնարեալ (hnarecʻeal, hnareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հնարեց- (hnarecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հնարեմ (hnarem) | հնարես (hnares) | հնարէ (hnarē) | հնարեմք (hnaremkʻ) | հնարէք (hnarēkʻ) | հնարեն (hnaren) | |
| imperfect | հնարէի, հնարեի* (hnarēi, hnarei*) | հնարէիր, հնարեիր* (hnarēir, hnareir*) | հնարէր (hnarēr) | հնարէաք, հնարեաք* (hnarēakʻ, hnareakʻ*) | հնարէիք, հնարեիք* (hnarēikʻ, hnareikʻ*) | հնարէին, հնարեին* (hnarēin, hnarein*) | |
| aorist | հնարեցի (hnarecʻi) | հնարեցեր (hnarecʻer) | հնարեաց (hnareacʻ) | հնարեցաք (hnarecʻakʻ) | հնարեցէք, հնարեցիք (hnarecʻēkʻ, hnarecʻikʻ) | հնարեցին (hnarecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հնարիցեմ (hnaricʻem) | հնարիցես (hnaricʻes) | հնարիցէ (hnaricʻē) | հնարիցեմք (hnaricʻemkʻ) | հնարիցէք (hnaricʻēkʻ) | հնարիցեն (hnaricʻen) | |
| aorist | հնարեցից (hnarecʻicʻ) | հնարեսցես (hnarescʻes) | հնարեսցէ (hnarescʻē) | հնարեսցուք (hnarescʻukʻ) | հնարեսջիք (hnaresǰikʻ) | հնարեսցեն (hnarescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հնարեա՛ (hnareá) | — | — | հնարեցէ՛ք (hnarecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | հնարեսջի՛ր (hnaresǰír) | — | — | հնարեսջի՛ք (hnaresǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հնարեր (mí hnarer) | — | — | մի՛ հնարէք (mí hnarēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||