From հպարտ (hpart) + -ան- (-an-).
հպարտանամ • (hpartanam)
| infinitive | հպարտանալ (hpartanal) | participle | հպարտացեալ (hpartacʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | հպարտացուցանեմ (hpartacʻucʻanem) | aorist stem | հպարտաց- (hpartacʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հպարտանամ (hpartanam) | հպարտանաս (hpartanas) | հպարտանայ (hpartanay) | հպարտանամք (hpartanamkʻ) | հպարտանայք (hpartanaykʻ) | հպարտանան (hpartanan) | |
| imperfect | հպարտանայի (hpartanayi) | հպարտանայիր (hpartanayir) | հպարտանայր (hpartanayr) | հպարտանայաք (hpartanayakʻ) | հպարտանայիք (hpartanayikʻ) | հպարտանային (hpartanayin) | |
| aorist | հպարտացայ (hpartacʻay) | հպարտացար (hpartacʻar) | հպարտացաւ (hpartacʻaw) | հպարտացաք (hpartacʻakʻ) | հպարտացայք (hpartacʻaykʻ) | հպարտացան (hpartacʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հպարտանայցիմ (hpartanaycʻim) | հպարտանայցիս (hpartanaycʻis) | հպարտանայցի (hpartanaycʻi) | հպարտանայցիմք (hpartanaycʻimkʻ) | հպարտանայցիք (hpartanaycʻikʻ) | հպարտանայցին (hpartanaycʻin) | |
| aorist | հպարտացայց (hpartacʻaycʻ) | հպարտասցիս (hpartascʻis) | հպարտասցի (hpartascʻi) | հպարտասցուք (hpartascʻukʻ) | հպարտասջիք (hpartasǰikʻ) | հպարտասցին (hpartascʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հպարտացի՛ր (hpartacʻír) | — | — | հպարտացարո՛ւք (hpartacʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | հպարտասջի՛ր (hpartasǰír) | — | — | հպարտասջի՛ք (hpartasǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հպարտանար (mí hpartanar) | — | — | մի՛ հպարտանայք (mí hpartanaykʻ) | — | |