From Old Armenian հպարտանալ (hpartanal), infinitive of հպարտանամ (hpartanam).
հպարտանալ • (hpartanal)
infinitive | հպարտանալ (hpartanal) | imperfective converb | հպարտանում (hpartanum) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
passive | — | simultaneous converb | հպարտանալիս (hpartanalis) | ||||
causative | — | perfective converb | հպարտացել (hpartacʻel) | ||||
aorist stem | հպարտաց- (hpartacʻ-) | future converb I | հպարտանալու (hpartanalu) | ||||
resultative participle | հպարտացած (hpartacʻac) | future converb II | հպարտանալիք (hpartanalikʻ) | ||||
subject participle | հպարտացող (hpartacʻoġ) | connegative converb | հպարտանա (hpartana) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | հպարտանում եմ (hpartanum em) | հպարտանում ես (hpartanum es) | հպարտանում է (hpartanum ē) | հպարտանում ենք (hpartanum enkʻ) | հպարտանում եք (hpartanum ekʻ) | հպարտանում են (hpartanum en) | |
past imperfective | հպարտանում էի (hpartanum ēi) | հպարտանում էիր (hpartanum ēir) | հպարտանում էր (hpartanum ēr) | հպարտանում էինք (hpartanum ēinkʻ) | հպարտանում էիք (hpartanum ēikʻ) | հպարտանում էին (hpartanum ēin) | |
future | հպարտանալու եմ (hpartanalu em) | հպարտանալու ես (hpartanalu es) | հպարտանալու է (hpartanalu ē) | հպարտանալու ենք (hpartanalu enkʻ) | հպարտանալու եք (hpartanalu ekʻ) | հպարտանալու են (hpartanalu en) | |
past future | հպարտանալու էի (hpartanalu ēi) | հպարտանալու էիր (hpartanalu ēir) | հպարտանալու էր (hpartanalu ēr) | հպարտանալու էինք (hpartanalu ēinkʻ) | հպարտանալու էիք (hpartanalu ēikʻ) | հպարտանալու էին (hpartanalu ēin) | |
present perfect | հպարտացել եմ (hpartacʻel em) | հպարտացել ես (hpartacʻel es) | հպարտացել է (hpartacʻel ē) | հպարտացել ենք (hpartacʻel enkʻ) | հպարտացել եք (hpartacʻel ekʻ) | հպարտացել են (hpartacʻel en) | |
pluperfect | հպարտացել էի (hpartacʻel ēi) | հպարտացել էիր (hpartacʻel ēir) | հպարտացել էր (hpartacʻel ēr) | հպարտացել էինք (hpartacʻel ēinkʻ) | հպարտացել էիք (hpartacʻel ēikʻ) | հպարտացել էին (hpartacʻel ēin) | |
aorist (past perfective) | հպարտացա (hpartacʻa) | հպարտացար (hpartacʻar) | հպարտացավ (hpartacʻav) | հպարտացանք (hpartacʻankʻ) | հպարտացաք (hpartacʻakʻ) | հպարտացան (hpartacʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | հպարտանամ (hpartanam) | հպարտանաս (hpartanas) | հպարտանա (hpartana) | հպարտանանք (hpartanankʻ) | հպարտանաք (hpartanakʻ) | հպարտանան (hpartanan) | |
past | հպարտանայի (hpartanayi) | հպարտանայիր (hpartanayir) | հպարտանար (hpartanar) | հպարտանայինք (hpartanayinkʻ) | հպարտանայիք (hpartanayikʻ) | հպարտանային (hpartanayin) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | կհպարտանամ (khpartanam) | կհպարտանաս (khpartanas) | կհպարտանա (khpartana) | կհպարտանանք (khpartanankʻ) | կհպարտանաք (khpartanakʻ) | կհպարտանան (khpartanan) | |
past | կհպարտանայի (khpartanayi) | կհպարտանայիր (khpartanayir) | կհպարտանար (khpartanar) | կհպարտանայինք (khpartanayinkʻ) | կհպարտանայիք (khpartanayikʻ) | կհպարտանային (khpartanayin) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | հպարտացի՛ր, հպարտացի՛* (hpartacʻír, hpartacʻí*) | — | — | հպարտացե՛ք (hpartacʻékʻ) |
infinitive | չհպարտանալ (čʻhpartanal) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
resultative participle | չհպարտացած (čʻhpartacʻac) | ||||||
subject participle | չհպարտացող (čʻhpartacʻoġ) | ||||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չեմ հպարտանում (čʻem hpartanum) | չես հպարտանում (čʻes hpartanum) | չի հպարտանում (čʻi hpartanum) | չենք հպարտանում (čʻenkʻ hpartanum) | չեք հպարտանում (čʻekʻ hpartanum) | չեն հպարտանում (čʻen hpartanum) | |
past imperfective | չէի հպարտանում (čʻēi hpartanum) | չէիր հպարտանում (čʻēir hpartanum) | չէր հպարտանում (čʻēr hpartanum) | չէինք հպարտանում (čʻēinkʻ hpartanum) | չէիք հպարտանում (čʻēikʻ hpartanum) | չէին հպարտանում (čʻēin hpartanum) | |
future | չեմ հպարտանալու (čʻem hpartanalu) | չես հպարտանալու (čʻes hpartanalu) | չի հպարտանալու (čʻi hpartanalu) | չենք հպարտանալու (čʻenkʻ hpartanalu) | չեք հպարտանալու (čʻekʻ hpartanalu) | չեն հպարտանալու (čʻen hpartanalu) | |
past future | չէի հպարտանալու (čʻēi hpartanalu) | չէիր հպարտանալու (čʻēir hpartanalu) | չէր հպարտանալու (čʻēr hpartanalu) | չէինք հպարտանալու (čʻēinkʻ hpartanalu) | չէիք հպարտանալու (čʻēikʻ hpartanalu) | չէին հպարտանալու (čʻēin hpartanalu) | |
present perfect | չեմ հպարտացել (čʻem hpartacʻel) | չես հպարտացել (čʻes hpartacʻel) | չի հպարտացել (čʻi hpartacʻel) | չենք հպարտացել (čʻenkʻ hpartacʻel) | չեք հպարտացել (čʻekʻ hpartacʻel) | չեն հպարտացել (čʻen hpartacʻel) | |
pluperfect | չէի հպարտացել (čʻēi hpartacʻel) | չէիր հպարտացել (čʻēir hpartacʻel) | չէր հպարտացել (čʻēr hpartacʻel) | չէինք հպարտացել (čʻēinkʻ hpartacʻel) | չէիք հպարտացել (čʻēikʻ hpartacʻel) | չէին հպարտացել (čʻēin hpartacʻel) | |
aorist (past perfective) | չհպարտացա (čʻhpartacʻa) | չհպարտացար (čʻhpartacʻar) | չհպարտացավ (čʻhpartacʻav) | չհպարտացանք (čʻhpartacʻankʻ) | չհպարտացաք (čʻhpartacʻakʻ) | չհպարտացան (čʻhpartacʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չհպարտանամ (čʻhpartanam) | չհպարտանաս (čʻhpartanas) | չհպարտանա (čʻhpartana) | չհպարտանանք (čʻhpartanankʻ) | չհպարտանաք (čʻhpartanakʻ) | չհպարտանան (čʻhpartanan) | |
past | չհպարտանայի (čʻhpartanayi) | չհպարտանայիր (čʻhpartanayir) | չհպարտանար (čʻhpartanar) | չհպարտանայինք (čʻhpartanayinkʻ) | չհպարտանայիք (čʻhpartanayikʻ) | չհպարտանային (čʻhpartanayin) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | չեմ հպարտանա (čʻem hpartana) | չես հպարտանա (čʻes hpartana) | չի հպարտանա (čʻi hpartana) | չենք հպարտանա (čʻenkʻ hpartana) | չեք հպարտանա (čʻekʻ hpartana) | չեն հպարտանա (čʻen hpartana) | |
past | չէի հպարտանա (čʻēi hpartana) | չէիր հպարտանա (čʻēir hpartana) | չէր հպարտանա (čʻēr hpartana) | չէինք հպարտանա (čʻēinkʻ hpartana) | չէիք հպարտանա (čʻēikʻ hpartana) | չէին հպարտանա (čʻēin hpartana) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | մի՛ հպարտացիր, մի՛ հպարտացի* (mí hpartacʻir, mí hpartacʻi*) | — | — | մի՛ հպարտացեք (mí hpartacʻekʻ) |
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | հպարտանալ (hpartanal) | |||
dative | հպարտանալու (hpartanalu) | |||
ablative | հպարտանալուց (hpartanalucʻ) | |||
instrumental | հպարտանալով (hpartanalov) | |||
locative | հպարտանալում (hpartanalum) | |||
definite forms | ||||
nominative | հպարտանալը/հպարտանալն (hpartanalə/hpartanaln) | |||
dative | հպարտանալուն (hpartanalun) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | հպարտանալս (hpartanals) | |||
dative | հպարտանալուս (hpartanalus) | |||
ablative | հպարտանալուցս (hpartanalucʻs) | |||
instrumental | հպարտանալովս (hpartanalovs) | |||
locative | հպարտանալումս (hpartanalums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | հպարտանալդ (hpartanald) | |||
dative | հպարտանալուդ (hpartanalud) | |||
ablative | հպարտանալուցդ (hpartanalucʻd) | |||
instrumental | հպարտանալովդ (hpartanalovd) | |||
locative | հպարտանալումդ (hpartanalumd) |
հպարտանալ • (hpartanal)
singular (uncountable) | |
---|---|
nominative | հպարտանալ (hpartanal) |
genitive | հպարտանալոյ (hpartanaloy) |
dative | հպարտանալոյ (hpartanaloy) |
accusative | հպարտանալ (hpartanal) |
ablative | հպարտանալոյ (hpartanaloy) |
instrumental | հպարտանալով (hpartanalov) |
locative | հպարտանալ (hpartanal) |