The origin is unknown. Hardly related to մգլել (mglel, “to rot, spoil, mould”).
մգլիմ • (mglim)
infinitive | մգլել, մգլիլ* (mglel, mglil*) | participle | մգլեցեալ, մգլեալ (mglecʻeal, mgleal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | մգլեց- (mglecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մգլիմ (mglim) | մգլիս (mglis) | մգլի (mgli) | մգլիմք (mglimkʻ) | մգլիք (mglikʻ) | մգլին (mglin) | |
imperfect | մգլէի (mglēi) | մգլէիր (mglēir) | մգլէր, մգլիւր (mglēr, mgliwr) | մգլէաք (mglēakʻ) | մգլէիք (mglēikʻ) | մգլէին (mglēin) | |
aorist | մգլեցայ (mglecʻay) | մգլեցար (mglecʻar) | մգլեցաւ (mglecʻaw) | մգլեցաք (mglecʻakʻ) | մգլեցայք (mglecʻaykʻ) | մգլեցան (mglecʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մգլիցիմ (mglicʻim) | մգլիցիս (mglicʻis) | մգլիցի (mglicʻi) | մգլիցիմք (mglicʻimkʻ) | մգլիցիք (mglicʻikʻ) | մգլիցին (mglicʻin) | |
aorist | մգլեցայց (mglecʻaycʻ) | մգլեսցիս (mglescʻis) | մգլեսցի (mglescʻi) | մգլեսցուք (mglescʻukʻ) | մգլեսջիք (mglesǰikʻ) | մգլեսցին (mglescʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մգլեա՛ց (mgleácʻ) | — | — | մգլեցարո՛ւք (mglecʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | մգլեսջի՛ր (mglesǰír) | — | — | մգլեսջի՛ք (mglesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մգլիր (mí mglir) | — | — | մի՛ մգլիք (mí mglikʻ) | — | |
*post-classical |