From ոստ- (ost-) + -չ- (-čʻ-).
ոստչիմ • (ostčʻim)
| infinitive | ոստչել, ոստչիլ* (ostčʻel, ostčʻil*) | participle | ոստուցեալ (ostucʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | ոստուցանեմ (ostucʻanem) | aorist stem | ոստե- (oste-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոստչիմ (ostčʻim) | ոստչիս (ostčʻis) | ոստչի (ostčʻi) | ոստչիմք (ostčʻimkʻ) | ոստչիք (ostčʻikʻ) | ոստչին (ostčʻin) | |
| imperfect | ոստչէի (ostčʻēi) | ոստչէիր (ostčʻēir) | ոստչէր, ոստչիւր (ostčʻēr, ostčʻiwr) | ոստչէաք (ostčʻēakʻ) | ոստչէիք (ostčʻēikʻ) | ոստչէին (ostčʻēin) | |
| aorist | ոստեայ (osteay) | ոստեար (ostear) | ոստեաւ (osteaw) | ոստեաք (osteakʻ) | ոստեայք (osteaykʻ) | ոստեան (ostean) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոստչիցիմ (ostčʻicʻim) | ոստչիցիս (ostčʻicʻis) | ոստչիցի (ostčʻicʻi) | ոստչիցիմք (ostčʻicʻimkʻ) | ոստչիցիք (ostčʻicʻikʻ) | ոստչիցին (ostčʻicʻin) | |
| aorist | ոստեայց (osteaycʻ) | ոստիցես (osticʻes) | ոստիցէ (osticʻē) | ոստիցուք (osticʻukʻ) | ոստիջիք (ostiǰikʻ) | ոստիցեն (osticʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ոստի՛ր (ostír) | — | — | ոստերո՛ւք (osterúkʻ) | — | |
| cohortative | — | ոստիջի՛ր (ostiǰír) | — | — | ոստիջի՛ք (ostiǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ոստչիր (mí ostčʻir) | — | — | մի՛ ոստչիք (mí ostčʻikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||