The root is ոստ- (ost-), of uncertain origin, + -ն- (-n-).
ոստնում • (ostnum) (aorist indicative ոստեայ)
| infinitive | ոստնուլ (ostnul) | participle | ոստուցեալ (ostucʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | ոստուցանեմ (ostucʻanem) | aorist stem | ոստե- (oste-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոստնում (ostnum) | ոստնուս (ostnus) | ոստնու (ostnu) | ոստնումք (ostnumkʻ) | ոստնուք (ostnukʻ) | ոստնուն (ostnun) | |
| imperfect | ոստնուի (ostnui) | ոստնուիր (ostnuir) | ոստնոյր (ostnoyr) | ոստնուաք (ostnuakʻ) | ոստնուիք (ostnuikʻ) | ոստնուին (ostnuin) | |
| aorist | ոստեայ (osteay) | ոստեար (ostear) | ոստեաւ (osteaw) | ոստեաք (osteakʻ) | ոստեայք (osteaykʻ) | ոստեան (ostean) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոստնուցում (ostnucʻum) | ոստնուցուս (ostnucʻus) | ոստնուցու (ostnucʻu) | ոստնուցումք (ostnucʻumkʻ) | ոստնուցուք (ostnucʻukʻ) | ոստնուցուն (ostnucʻun) | |
| aorist | ոստեայց (osteaycʻ) | ոստիցես (osticʻes) | ոստիցէ (osticʻē) | ոստիցուք (osticʻukʻ) | ոստիջիք (ostiǰikʻ) | ոստիցեն (osticʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ոստի՛ր (ostír) | — | — | ոստերո՛ւք (osterúkʻ) | — | |
| cohortative | — | ոստիջի՛ր (ostiǰír) | — | — | ոստիջի՛ք (ostiǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ոստնուր (mí ostnur) | — | — | մի՛ ոստնուք (mí ostnukʻ) | — | |