Hello, you have come here looking for the meaning of the word
ոստնել. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
ոստնել, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
ոստնել in singular and plural. Everything you need to know about the word
ոստնել you have here. The definition of the word
ոստնել will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
ոստնել, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Armenian
Etymology
Learned borrowing from Old Armenian ոստնում (ostnum).
Pronunciation
Verb
ոստնել • (ostnel) (archaic)
- to leap, to jump, to skip
Inflection
infinitive
|
ոստնել (ostnel)
|
imperfective converb
|
ոստնում (ostnum)
|
passive
|
—
|
simultaneous converb
|
ոստնելիս (ostnelis)
|
causative
|
—
|
perfective converb
|
ոստնել (ostnel)
|
aorist stem
|
ոստն- (ostn-)
|
future converb I
|
ոստնելու (ostnelu)
|
resultative participle
|
ոստնած (ostnac)
|
future converb II
|
ոստնելիք (ostnelikʻ)
|
subject participle
|
ոստնող (ostnoġ)
|
connegative converb
|
ոստնի (ostni)
|
person
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
ոստնում եմ (ostnum em)
|
ոստնում ես (ostnum es)
|
ոստնում է (ostnum ē)
|
ոստնում ենք (ostnum enkʻ)
|
ոստնում եք (ostnum ekʻ)
|
ոստնում են (ostnum en)
|
past imperfective
|
ոստնում էի (ostnum ēi)
|
ոստնում էիր (ostnum ēir)
|
ոստնում էր (ostnum ēr)
|
ոստնում էինք (ostnum ēinkʻ)
|
ոստնում էիք (ostnum ēikʻ)
|
ոստնում էին (ostnum ēin)
|
future
|
ոստնելու եմ (ostnelu em)
|
ոստնելու ես (ostnelu es)
|
ոստնելու է (ostnelu ē)
|
ոստնելու ենք (ostnelu enkʻ)
|
ոստնելու եք (ostnelu ekʻ)
|
ոստնելու են (ostnelu en)
|
past future
|
ոստնելու էի (ostnelu ēi)
|
ոստնելու էիր (ostnelu ēir)
|
ոստնելու էր (ostnelu ēr)
|
ոստնելու էինք (ostnelu ēinkʻ)
|
ոստնելու էիք (ostnelu ēikʻ)
|
ոստնելու էին (ostnelu ēin)
|
present perfect
|
ոստնել եմ (ostnel em)
|
ոստնել ես (ostnel es)
|
ոստնել է (ostnel ē)
|
ոստնել ենք (ostnel enkʻ)
|
ոստնել եք (ostnel ekʻ)
|
ոստնել են (ostnel en)
|
pluperfect
|
ոստնել էի (ostnel ēi)
|
ոստնել էիր (ostnel ēir)
|
ոստնել էր (ostnel ēr)
|
ոստնել էինք (ostnel ēinkʻ)
|
ոստնել էիք (ostnel ēikʻ)
|
ոստնել էին (ostnel ēin)
|
aorist (past perfective)
|
ոստնեցի, ոստնի* (ostnecʻi, ostni*)
|
ոստնեցիր, ոստնիր* (ostnecʻir, ostnir*)
|
ոստնեց (ostnecʻ)
|
ոստնեցինք, ոստնինք* (ostnecʻinkʻ, ostninkʻ*)
|
ոստնեցիք, ոստնիք* (ostnecʻikʻ, ostnikʻ*)
|
ոստնեցին, ոստնին* (ostnecʻin, ostnin*)
|
subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
ոստնեմ (ostnem)
|
ոստնես (ostnes)
|
ոստնի (ostni)
|
ոստնենք (ostnenkʻ)
|
ոստնեք (ostnekʻ)
|
ոստնեն (ostnen)
|
past
|
ոստնեի (ostnei)
|
ոստնեիր (ostneir)
|
ոստներ (ostner)
|
ոստնեինք (ostneinkʻ)
|
ոստնեիք (ostneikʻ)
|
ոստնեին (ostnein)
|
conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
future
|
կոստնեմ (kostnem)
|
կոստնես (kostnes)
|
կոստնի (kostni)
|
կոստնենք (kostnenkʻ)
|
կոստնեք (kostnekʻ)
|
կոստնեն (kostnen)
|
past
|
կոստնեի (kostnei)
|
կոստնեիր (kostneir)
|
կոստներ (kostner)
|
կոստնեինք (kostneinkʻ)
|
կոստնեիք (kostneikʻ)
|
կոստնեին (kostnein)
|
imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
—
|
ոստնի՛ր, ոստնի՛* (ostnír, ostní*)
|
—
|
—
|
ոստնե՛ք, ոստնեցե՛ք** (ostnékʻ, ostnecʻékʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|
infinitive
|
չոստնել (čʻostnel)
|
resultative participle
|
չոստնած (čʻostnac)
|
subject participle
|
չոստնող (čʻostnoġ)
|
person
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
indicative
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
չեմ ոստնում (čʻem ostnum)
|
չես ոստնում (čʻes ostnum)
|
չի ոստնում (čʻi ostnum)
|
չենք ոստնում (čʻenkʻ ostnum)
|
չեք ոստնում (čʻekʻ ostnum)
|
չեն ոստնում (čʻen ostnum)
|
past imperfective
|
չէի ոստնում (čʻēi ostnum)
|
չէիր ոստնում (čʻēir ostnum)
|
չէր ոստնում (čʻēr ostnum)
|
չէինք ոստնում (čʻēinkʻ ostnum)
|
չէիք ոստնում (čʻēikʻ ostnum)
|
չէին ոստնում (čʻēin ostnum)
|
future
|
չեմ ոստնելու (čʻem ostnelu)
|
չես ոստնելու (čʻes ostnelu)
|
չի ոստնելու (čʻi ostnelu)
|
չենք ոստնելու (čʻenkʻ ostnelu)
|
չեք ոստնելու (čʻekʻ ostnelu)
|
չեն ոստնելու (čʻen ostnelu)
|
past future
|
չէի ոստնելու (čʻēi ostnelu)
|
չէիր ոստնելու (čʻēir ostnelu)
|
չէր ոստնելու (čʻēr ostnelu)
|
չէինք ոստնելու (čʻēinkʻ ostnelu)
|
չէիք ոստնելու (čʻēikʻ ostnelu)
|
չէին ոստնելու (čʻēin ostnelu)
|
present perfect
|
չեմ ոստնել (čʻem ostnel)
|
չես ոստնել (čʻes ostnel)
|
չի ոստնել (čʻi ostnel)
|
չենք ոստնել (čʻenkʻ ostnel)
|
չեք ոստնել (čʻekʻ ostnel)
|
չեն ոստնել (čʻen ostnel)
|
pluperfect
|
չէի ոստնել (čʻēi ostnel)
|
չէիր ոստնել (čʻēir ostnel)
|
չէր ոստնել (čʻēr ostnel)
|
չէինք ոստնել (čʻēinkʻ ostnel)
|
չէիք ոստնել (čʻēikʻ ostnel)
|
չէին ոստնել (čʻēin ostnel)
|
aorist (past perfective)
|
չոստնեցի, չոստնի* (čʻostnecʻi, čʻostni*)
|
չոստնեցիր, չոստնիր* (čʻostnecʻir, čʻostnir*)
|
չոստնեց (čʻostnecʻ)
|
չոստնեցինք, չոստնինք* (čʻostnecʻinkʻ, čʻostninkʻ*)
|
չոստնեցիք, չոստնիք* (čʻostnecʻikʻ, čʻostnikʻ*)
|
չոստնեցին, չոստնին* (čʻostnecʻin, čʻostnin*)
|
subjunctive
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
present
|
չոստնեմ (čʻostnem)
|
չոստնես (čʻostnes)
|
չոստնի (čʻostni)
|
չոստնենք (čʻostnenkʻ)
|
չոստնեք (čʻostnekʻ)
|
չոստնեն (čʻostnen)
|
past
|
չոստնեի (čʻostnei)
|
չոստնեիր (čʻostneir)
|
չոստներ (čʻostner)
|
չոստնեինք (čʻostneinkʻ)
|
չոստնեիք (čʻostneikʻ)
|
չոստնեին (čʻostnein)
|
conditional
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
future
|
չեմ ոստնի (čʻem ostni)
|
չես ոստնի (čʻes ostni)
|
չի ոստնի (čʻi ostni)
|
չենք ոստնի (čʻenkʻ ostni)
|
չեք ոստնի (čʻekʻ ostni)
|
չեն ոստնի (čʻen ostni)
|
past
|
չէի ոստնի (čʻēi ostni)
|
չէիր ոստնի (čʻēir ostni)
|
չէր ոստնի (čʻēr ostni)
|
չէինք ոստնի (čʻēinkʻ ostni)
|
չէիք ոստնի (čʻēikʻ ostni)
|
չէին ոստնի (čʻēin ostni)
|
imperative
|
|
—
|
(դու)
|
—
|
—
|
(դուք)
|
—
|
|
—
|
մի՛ ոստնիր, մի՛ ոստնի* (mí ostnir, mí ostni*)
|
—
|
—
|
մի՛ ոստնեք, մի՛ ոստնեցեք** (mí ostnekʻ, mí ostnecʻekʻ**)
|
—
|
*colloquial **dated
|