From օթ (ōtʻ).
օթիմ • (ōtʻim)
| infinitive | օթել, օթիլ* (ōtʻel, ōtʻil*) | participle | օթեցեալ, օթեալ (ōtʻecʻeal, ōtʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | օթեց- (ōtʻecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | օթիմ (ōtʻim) | օթիս (ōtʻis) | օթի (ōtʻi) | օթիմք (ōtʻimkʻ) | օթիք (ōtʻikʻ) | օթին (ōtʻin) | |
| imperfect | օթէի (ōtʻēi) | օթէիր (ōtʻēir) | օթէր, օթիւր (ōtʻēr, ōtʻiwr) | օթէաք (ōtʻēakʻ) | օթէիք (ōtʻēikʻ) | օթէին (ōtʻēin) | |
| aorist | օթեցայ (ōtʻecʻay) | օթեցար (ōtʻecʻar) | օթեցաւ (ōtʻecʻaw) | օթեցաք (ōtʻecʻakʻ) | օթեցայք (ōtʻecʻaykʻ) | օթեցան (ōtʻecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | օթիցիմ (ōtʻicʻim) | օթիցիս (ōtʻicʻis) | օթիցի (ōtʻicʻi) | օթիցիմք (ōtʻicʻimkʻ) | օթիցիք (ōtʻicʻikʻ) | օթիցին (ōtʻicʻin) | |
| aorist | օթեցայց (ōtʻecʻaycʻ) | օթեսցիս (ōtʻescʻis) | օթեսցի (ōtʻescʻi) | օթեսցուք (ōtʻescʻukʻ) | օթեսջիք (ōtʻesǰikʻ) | օթեսցին (ōtʻescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | օթեա՛ց (ōtʻeácʻ) | — | — | օթեցարո՛ւք (ōtʻecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | օթեսջի՛ր (ōtʻesǰír) | — | — | օթեսջի՛ք (ōtʻesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ օթիր (mí ōtʻir) | — | — | մի՛ օթիք (mí ōtʻikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||