خص

Hello, you have come here looking for the meaning of the word خص. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word خص, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say خص in singular and plural. Everything you need to know about the word خص you have here. The definition of the word خص will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofخص, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Arabic

Etymology 1

    Root
    خ ص ص (ḵ ṣ ṣ)
    21 terms

    Verb

    خَصَّ (ḵaṣṣa) I (non-past يَخُصُّ (yaḵuṣṣu), verbal noun خَصّ (ḵaṣṣ) or خُصُوص (ḵuṣūṣ) or خُصُوصِيَّة (ḵuṣūṣiyya))

    1. to single out, to distinguish
    2. to favor, to endow
    3. to concern, to touch, to belong to, to pertain to, to be about
    Conjugation
    Conjugation of خَصَّ (I, geminate, a ~ u, full passive (?), verbal nouns خَصّ, خُصُوص, خُصُوصِيَّة)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    خَصّ, خُصُوص, خُصُوصِيَّة
    ḵaṣṣ, ḵuṣūṣ, ḵuṣūṣiyya
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    خَاصّ
    ḵāṣṣ
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَخْصُوص
    maḵṣūṣ
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m خَصَصْتُ
    ḵaṣaṣtu
    خَصَصْتَ
    ḵaṣaṣta
    خَصَّ
    ḵaṣṣa
    خَصَصْتُمَا
    ḵaṣaṣtumā
    خَصَّا
    ḵaṣṣā
    خَصَصْنَا
    ḵaṣaṣnā
    خَصَصْتُمْ
    ḵaṣaṣtum
    خَصُّوا
    ḵaṣṣū
    f خَصَصْتِ
    ḵaṣaṣti
    خَصَّتْ
    ḵaṣṣat
    خَصَّتَا
    ḵaṣṣatā
    خَصَصْتُنَّ
    ḵaṣaṣtunna
    خَصَصْنَ
    ḵaṣaṣna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَخُصُّ
    ʔaḵuṣṣu
    تَخُصُّ
    taḵuṣṣu
    يَخُصُّ
    yaḵuṣṣu
    تَخُصَّانِ
    taḵuṣṣāni
    يَخُصَّانِ
    yaḵuṣṣāni
    نَخُصُّ
    naḵuṣṣu
    تَخُصُّونَ
    taḵuṣṣūna
    يَخُصُّونَ
    yaḵuṣṣūna
    f تَخُصِّينَ
    taḵuṣṣīna
    تَخُصُّ
    taḵuṣṣu
    تَخُصَّانِ
    taḵuṣṣāni
    تَخْصُصْنَ
    taḵṣuṣna
    يَخْصُصْنَ
    yaḵṣuṣna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَخُصَّ
    ʔaḵuṣṣa
    تَخُصَّ
    taḵuṣṣa
    يَخُصَّ
    yaḵuṣṣa
    تَخُصَّا
    taḵuṣṣā
    يَخُصَّا
    yaḵuṣṣā
    نَخُصَّ
    naḵuṣṣa
    تَخُصُّوا
    taḵuṣṣū
    يَخُصُّوا
    yaḵuṣṣū
    f تَخُصِّي
    taḵuṣṣī
    تَخُصَّ
    taḵuṣṣa
    تَخُصَّا
    taḵuṣṣā
    تَخْصُصْنَ
    taḵṣuṣna
    يَخْصُصْنَ
    yaḵṣuṣna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَخُصَّ, أَخُصِّ, أَخْصُصْ
    ʔaḵuṣṣa, ʔaḵuṣṣi, ʔaḵṣuṣ
    تَخُصَّ, تَخُصِّ, تَخْصُصْ
    taḵuṣṣa, taḵuṣṣi, taḵṣuṣ
    يَخُصَّ, يَخُصِّ, يَخْصُصْ
    yaḵuṣṣa, yaḵuṣṣi, yaḵṣuṣ
    تَخُصَّا
    taḵuṣṣā
    يَخُصَّا
    yaḵuṣṣā
    نَخُصَّ, نَخُصِّ, نَخْصُصْ
    naḵuṣṣa, naḵuṣṣi, naḵṣuṣ
    تَخُصُّوا
    taḵuṣṣū
    يَخُصُّوا
    yaḵuṣṣū
    f تَخُصِّي
    taḵuṣṣī
    تَخُصَّ, تَخُصِّ, تَخْصُصْ
    taḵuṣṣa, taḵuṣṣi, taḵṣuṣ
    تَخُصَّا
    taḵuṣṣā
    تَخْصُصْنَ
    taḵṣuṣna
    يَخْصُصْنَ
    yaḵṣuṣna
    imperative
    الْأَمْر
    m خُصَّ, خُصِّ, اُخْصُصْ
    ḵuṣṣa, ḵuṣṣi, uḵṣuṣ
    خُصَّا
    ḵuṣṣā
    خُصُّوا
    ḵuṣṣū
    f خُصِّي
    ḵuṣṣī
    اُخْصُصْنَ
    uḵṣuṣna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m خُصِصْتُ
    ḵuṣiṣtu
    خُصِصْتَ
    ḵuṣiṣta
    خُصَّ
    ḵuṣṣa
    خُصِصْتُمَا
    ḵuṣiṣtumā
    خُصَّا
    ḵuṣṣā
    خُصِصْنَا
    ḵuṣiṣnā
    خُصِصْتُمْ
    ḵuṣiṣtum
    خُصُّوا
    ḵuṣṣū
    f خُصِصْتِ
    ḵuṣiṣti
    خُصَّتْ
    ḵuṣṣat
    خُصَّتَا
    ḵuṣṣatā
    خُصِصْتُنَّ
    ḵuṣiṣtunna
    خُصِصْنَ
    ḵuṣiṣna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُخَصُّ
    ʔuḵaṣṣu
    تُخَصُّ
    tuḵaṣṣu
    يُخَصُّ
    yuḵaṣṣu
    تُخَصَّانِ
    tuḵaṣṣāni
    يُخَصَّانِ
    yuḵaṣṣāni
    نُخَصُّ
    nuḵaṣṣu
    تُخَصُّونَ
    tuḵaṣṣūna
    يُخَصُّونَ
    yuḵaṣṣūna
    f تُخَصِّينَ
    tuḵaṣṣīna
    تُخَصُّ
    tuḵaṣṣu
    تُخَصَّانِ
    tuḵaṣṣāni
    تُخْصَصْنَ
    tuḵṣaṣna
    يُخْصَصْنَ
    yuḵṣaṣna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُخَصَّ
    ʔuḵaṣṣa
    تُخَصَّ
    tuḵaṣṣa
    يُخَصَّ
    yuḵaṣṣa
    تُخَصَّا
    tuḵaṣṣā
    يُخَصَّا
    yuḵaṣṣā
    نُخَصَّ
    nuḵaṣṣa
    تُخَصُّوا
    tuḵaṣṣū
    يُخَصُّوا
    yuḵaṣṣū
    f تُخَصِّي
    tuḵaṣṣī
    تُخَصَّ
    tuḵaṣṣa
    تُخَصَّا
    tuḵaṣṣā
    تُخْصَصْنَ
    tuḵṣaṣna
    يُخْصَصْنَ
    yuḵṣaṣna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُخَصَّ, أُخَصِّ, أُخْصَصْ
    ʔuḵaṣṣa, ʔuḵaṣṣi, ʔuḵṣaṣ
    تُخَصَّ, تُخَصِّ, تُخْصَصْ
    tuḵaṣṣa, tuḵaṣṣi, tuḵṣaṣ
    يُخَصَّ, يُخَصِّ, يُخْصَصْ
    yuḵaṣṣa, yuḵaṣṣi, yuḵṣaṣ
    تُخَصَّا
    tuḵaṣṣā
    يُخَصَّا
    yuḵaṣṣā
    نُخَصَّ, نُخَصِّ, نُخْصَصْ
    nuḵaṣṣa, nuḵaṣṣi, nuḵṣaṣ
    تُخَصُّوا
    tuḵaṣṣū
    يُخَصُّوا
    yuḵaṣṣū
    f تُخَصِّي
    tuḵaṣṣī
    تُخَصَّ, تُخَصِّ, تُخْصَصْ
    tuḵaṣṣa, tuḵaṣṣi, tuḵṣaṣ
    تُخَصَّا
    tuḵaṣṣā
    تُخْصَصْنَ
    tuḵṣaṣna
    يُخْصَصْنَ
    yuḵṣaṣna

    Verb

    خَصَّ (ḵaṣṣa) I (non-past يَخُصُّ (yaḵuṣṣu), verbal noun خُصُوص (ḵuṣūṣ))

    1. to be characteristic for, to be peculiar for
    Conjugation
    Conjugation of خَصَّ (I, geminate, a ~ u, no passive, verbal noun خُصُوص)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    خُصُوص
    ḵuṣūṣ
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    خَاصّ
    ḵāṣṣ
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m خَصَصْتُ
    ḵaṣaṣtu
    خَصَصْتَ
    ḵaṣaṣta
    خَصَّ
    ḵaṣṣa
    خَصَصْتُمَا
    ḵaṣaṣtumā
    خَصَّا
    ḵaṣṣā
    خَصَصْنَا
    ḵaṣaṣnā
    خَصَصْتُمْ
    ḵaṣaṣtum
    خَصُّوا
    ḵaṣṣū
    f خَصَصْتِ
    ḵaṣaṣti
    خَصَّتْ
    ḵaṣṣat
    خَصَّتَا
    ḵaṣṣatā
    خَصَصْتُنَّ
    ḵaṣaṣtunna
    خَصَصْنَ
    ḵaṣaṣna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَخُصُّ
    ʔaḵuṣṣu
    تَخُصُّ
    taḵuṣṣu
    يَخُصُّ
    yaḵuṣṣu
    تَخُصَّانِ
    taḵuṣṣāni
    يَخُصَّانِ
    yaḵuṣṣāni
    نَخُصُّ
    naḵuṣṣu
    تَخُصُّونَ
    taḵuṣṣūna
    يَخُصُّونَ
    yaḵuṣṣūna
    f تَخُصِّينَ
    taḵuṣṣīna
    تَخُصُّ
    taḵuṣṣu
    تَخُصَّانِ
    taḵuṣṣāni
    تَخْصُصْنَ
    taḵṣuṣna
    يَخْصُصْنَ
    yaḵṣuṣna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَخُصَّ
    ʔaḵuṣṣa
    تَخُصَّ
    taḵuṣṣa
    يَخُصَّ
    yaḵuṣṣa
    تَخُصَّا
    taḵuṣṣā
    يَخُصَّا
    yaḵuṣṣā
    نَخُصَّ
    naḵuṣṣa
    تَخُصُّوا
    taḵuṣṣū
    يَخُصُّوا
    yaḵuṣṣū
    f تَخُصِّي
    taḵuṣṣī
    تَخُصَّ
    taḵuṣṣa
    تَخُصَّا
    taḵuṣṣā
    تَخْصُصْنَ
    taḵṣuṣna
    يَخْصُصْنَ
    yaḵṣuṣna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَخُصَّ, أَخُصِّ, أَخْصُصْ
    ʔaḵuṣṣa, ʔaḵuṣṣi, ʔaḵṣuṣ
    تَخُصَّ, تَخُصِّ, تَخْصُصْ
    taḵuṣṣa, taḵuṣṣi, taḵṣuṣ
    يَخُصَّ, يَخُصِّ, يَخْصُصْ
    yaḵuṣṣa, yaḵuṣṣi, yaḵṣuṣ
    تَخُصَّا
    taḵuṣṣā
    يَخُصَّا
    yaḵuṣṣā
    نَخُصَّ, نَخُصِّ, نَخْصُصْ
    naḵuṣṣa, naḵuṣṣi, naḵṣuṣ
    تَخُصُّوا
    taḵuṣṣū
    يَخُصُّوا
    yaḵuṣṣū
    f تَخُصِّي
    taḵuṣṣī
    تَخُصَّ, تَخُصِّ, تَخْصُصْ
    taḵuṣṣa, taḵuṣṣi, taḵṣuṣ
    تَخُصَّا
    taḵuṣṣā
    تَخْصُصْنَ
    taḵṣuṣna
    يَخْصُصْنَ
    yaḵṣuṣna
    imperative
    الْأَمْر
    m خُصَّ, خُصِّ, اُخْصُصْ
    ḵuṣṣa, ḵuṣṣi, uḵṣuṣ
    خُصَّا
    ḵuṣṣā
    خُصُّوا
    ḵuṣṣū
    f خُصِّي
    ḵuṣṣī
    اُخْصُصْنَ
    uḵṣuṣna

    Noun

    خُصّ (ḵuṣṣm (plural خِصَاص (ḵiṣāṣ) or أَخْصَاص (ʔaḵṣāṣ) or خُصُوص (ḵuṣūṣ))

    1. booth, shack, hut
    Declension
    Declension of noun خُصّ (ḵuṣṣ)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal خُصّ
    ḵuṣṣ
    الْخُصّ
    al-ḵuṣṣ
    خُصّ
    ḵuṣṣ
    nominative خُصٌّ
    ḵuṣṣun
    الْخُصُّ
    al-ḵuṣṣu
    خُصُّ
    ḵuṣṣu
    accusative خُصًّا
    ḵuṣṣan
    الْخُصَّ
    al-ḵuṣṣa
    خُصَّ
    ḵuṣṣa
    genitive خُصٍّ
    ḵuṣṣin
    الْخُصِّ
    al-ḵuṣṣi
    خُصِّ
    ḵuṣṣi
    dual indefinite definite construct
    informal خُصَّيْن
    ḵuṣṣayn
    الْخُصَّيْن
    al-ḵuṣṣayn
    خُصَّيْ
    ḵuṣṣay
    nominative خُصَّانِ
    ḵuṣṣāni
    الْخُصَّانِ
    al-ḵuṣṣāni
    خُصَّا
    ḵuṣṣā
    accusative خُصَّيْنِ
    ḵuṣṣayni
    الْخُصَّيْنِ
    al-ḵuṣṣayni
    خُصَّيْ
    ḵuṣṣay
    genitive خُصَّيْنِ
    ḵuṣṣayni
    الْخُصَّيْنِ
    al-ḵuṣṣayni
    خُصَّيْ
    ḵuṣṣay
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal خِصَاص‎; أَخْصَاص‎; خُصُوص
    ḵiṣāṣ‎; ʔaḵṣāṣ‎; ḵuṣūṣ
    الْخِصَاص‎; الْأَخْصَاص‎; الْخُصُوص
    al-ḵiṣāṣ‎; al-ʔaḵṣāṣ‎; al-ḵuṣūṣ
    خِصَاص‎; أَخْصَاص‎; خُصُوص
    ḵiṣāṣ‎; ʔaḵṣāṣ‎; ḵuṣūṣ
    nominative خِصَاصٌ‎; أَخْصَاصٌ‎; خُصُوصٌ
    ḵiṣāṣun‎; ʔaḵṣāṣun‎; ḵuṣūṣun
    الْخِصَاصُ‎; الْأَخْصَاصُ‎; الْخُصُوصُ
    al-ḵiṣāṣu‎; al-ʔaḵṣāṣu‎; al-ḵuṣūṣu
    خِصَاصُ‎; أَخْصَاصُ‎; خُصُوصُ
    ḵiṣāṣu‎; ʔaḵṣāṣu‎; ḵuṣūṣu
    accusative خِصَاصًا‎; أَخْصَاصًا‎; خُصُوصًا
    ḵiṣāṣan‎; ʔaḵṣāṣan‎; ḵuṣūṣan
    الْخِصَاصَ‎; الْأَخْصَاصَ‎; الْخُصُوصَ
    al-ḵiṣāṣa‎; al-ʔaḵṣāṣa‎; al-ḵuṣūṣa
    خِصَاصَ‎; أَخْصَاصَ‎; خُصُوصَ
    ḵiṣāṣa‎; ʔaḵṣāṣa‎; ḵuṣūṣa
    genitive خِصَاصٍ‎; أَخْصَاصٍ‎; خُصُوصٍ
    ḵiṣāṣin‎; ʔaḵṣāṣin‎; ḵuṣūṣin
    الْخِصَاصِ‎; الْأَخْصَاصِ‎; الْخُصُوصِ
    al-ḵiṣāṣi‎; al-ʔaḵṣāṣi‎; al-ḵuṣūṣi
    خِصَاصِ‎; أَخْصَاصِ‎; خُصُوصِ
    ḵiṣāṣi‎; ʔaḵṣāṣi‎; ḵuṣūṣi

    Etymology 2

    Noun

    خَصّ (ḵaṣṣm (collective, singulative خَصّة f (ḵaṣṣa))

    1. alternative form of خَسّ (ḵass, lettuce)
    Declension
    Declension of noun خَصّ (ḵaṣṣ)
    collective basic collective triptote
    indefinite definite construct
    informal خَصّ
    ḵaṣṣ
    الْخَصّ
    al-ḵaṣṣ
    خَصّ
    ḵaṣṣ
    nominative خَصٌّ
    ḵaṣṣun
    الْخَصُّ
    al-ḵaṣṣu
    خَصُّ
    ḵaṣṣu
    accusative خَصًّا
    ḵaṣṣan
    الْخَصَّ
    al-ḵaṣṣa
    خَصَّ
    ḵaṣṣa
    genitive خَصٍّ
    ḵaṣṣin
    الْخَصِّ
    al-ḵaṣṣi
    خَصِّ
    ḵaṣṣi
    singulative singulative triptote in ـَة (-a)
    indefinite definite construct
    informal خَصّة
    ḵaṣṣa
    الْخَصّة
    al-ḵaṣṣa
    خَصّة
    ḵaṣṣat
    nominative خَصّةٌ
    ḵaṣṣatun
    الْخَصّةُ
    al-ḵaṣṣatu
    خَصّةُ
    ḵaṣṣatu
    accusative خَصّةً
    ḵaṣṣatan
    الْخَصّةَ
    al-ḵaṣṣata
    خَصّةَ
    ḵaṣṣata
    genitive خَصّةٍ
    ḵaṣṣatin
    الْخَصّةِ
    al-ḵaṣṣati
    خَصّةِ
    ḵaṣṣati
    dual indefinite definite construct
    informal خَصّتَيْن
    ḵaṣṣatayn
    الْخَصّتَيْن
    al-ḵaṣṣatayn
    خَصّتَيْ
    ḵaṣṣatay
    nominative خَصّتَانِ
    ḵaṣṣatāni
    الْخَصّتَانِ
    al-ḵaṣṣatāni
    خَصّتَا
    ḵaṣṣatā
    accusative خَصّتَيْنِ
    ḵaṣṣatayni
    الْخَصّتَيْنِ
    al-ḵaṣṣatayni
    خَصّتَيْ
    ḵaṣṣatay
    genitive خَصّتَيْنِ
    ḵaṣṣatayni
    الْخَصّتَيْنِ
    al-ḵaṣṣatayni
    خَصّتَيْ
    ḵaṣṣatay
    paucal (3-10) sound feminine paucal
    indefinite definite construct
    informal خَصَّات
    ḵaṣṣāt
    الْخَصَّات
    al-ḵaṣṣāt
    خَصَّات
    ḵaṣṣāt
    nominative خَصَّاتٌ
    ḵaṣṣātun
    الْخَصَّاتُ
    al-ḵaṣṣātu
    خَصَّاتُ
    ḵaṣṣātu
    accusative خَصَّاتٍ
    ḵaṣṣātin
    الْخَصَّاتِ
    al-ḵaṣṣāti
    خَصَّاتِ
    ḵaṣṣāti
    genitive خَصَّاتٍ
    ḵaṣṣātin
    الْخَصَّاتِ
    al-ḵaṣṣāti
    خَصَّاتِ
    ḵaṣṣāti

    References

    • Lane, Edward William (1863-1893) “خص”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 746.
    • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “خص”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, pages 337–338

    South Levantine Arabic

    Etymology

    From Arabic خَصَّ (ḵaṣṣa).

    Pronunciation

    • IPA(key): /xasˤsˤ/,
    • Audio (al-Lidd):(file)

    Verb

    خصّ (ḵaṣṣ) I (present بخصّ (biḵoṣṣ))

    1. to concern, to pertain, to have to do with something

    Conjugation

    Conjugation of خص
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m خصّيت (ḵaṣṣēt) خصّيت (ḵaṣṣēt) خصّ (ḵaṣṣ) خصّينا (ḵaṣṣēna) خصّيتو (ḵaṣṣētu) خصّو (ḵaṣṣu)
    f خصّيتي (ḵaṣṣēti) خصّت (ḵaṣṣat)
    present m بخصّ (baḵoṣṣ) بتخصّ (bitḵoṣṣ) بخصّ (biḵoṣṣ) منخصّ (minḵoṣṣ) بتخصّو (bitḵoṣṣu) بخصّو (biḵoṣṣu)
    f بتخصّي (bitḵoṣṣi) بتخصّ (bitḵoṣṣ)
    subjunctive m اخصّ (aḵoṣṣ) تخصّ (tḵoṣṣ) يخصّ (yḵoṣṣ) نخصّ (nḵoṣṣ) تخصّو (tḵoṣṣu) يخصّو (yḵoṣṣu)
    f تخصّي (tḵoṣṣi) تخصّ (tḵoṣṣ)
    imperative m خصّ (ḵoṣṣ) خصّو (ḵoṣṣu)
    f خصّي (ḵoṣṣi)