Borrowed from Sanskrit अहि (ahi)
अहि • (ahi) m
Borrowed from Sanskrit अहि (ahi).
अहि • (ahi) m
अहि m
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | अहि (ahi) | अहयो (ahayo) or अही (ahī) |
Accusative (second) | अहिं (ahiṃ) | अहयो (ahayo) or अही (ahī) |
Instrumental (third) | अहिना (ahinā) | अहीहि (ahīhi) or अहीभि (ahībhi) |
Dative (fourth) | अहिस्स (ahissa) or अहिनो (ahino) | अहीनं (ahīnaṃ) |
Ablative (fifth) | अहिस्मा (ahismā) or अहिम्हा (ahimhā) | अहीहि (ahīhi) or अहीभि (ahībhi) |
Genitive (sixth) | अहिस्स (ahissa) or अहिनो (ahino) | अहीनं (ahīnaṃ) |
Locative (seventh) | अहिस्मिं (ahismiṃ) or अहिम्हि (ahimhi) | अहीसु (ahīsu) |
Vocative (calling) | अहि (ahi) | अहयो (ahayo) or अही (ahī) |
अहि
From Proto-Indo-Iranian *Háǰʰiš (“snake, serpent”), from Proto-Indo-European *h₁ógʷʰis (“snake”). Cognates include Avestan 𐬀𐬲𐬌 (aži), Ancient Greek ὄφις (óphis), Old Armenian իժ (iž).
अहि • (áhi) stem, m
Masculine i-stem declension of अहि (áhi) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अहिः áhiḥ |
अही áhī |
अहयः áhayaḥ |
Vocative | अहे áhe |
अही áhī |
अहयः áhayaḥ |
Accusative | अहिम् áhim |
अही áhī |
अहीन् áhīn |
Instrumental | अहिना / अह्या¹ áhinā / áhyā¹ |
अहिभ्याम् áhibhyām |
अहिभिः áhibhiḥ |
Dative | अहये áhaye |
अहिभ्याम् áhibhyām |
अहिभ्यः áhibhyaḥ |
Ablative | अहेः / अह्यः¹ áheḥ / áhyaḥ¹ |
अहिभ्याम् áhibhyām |
अहिभ्यः áhibhyaḥ |
Genitive | अहेः / अह्यः¹ áheḥ / áhyaḥ¹ |
अह्योः áhyoḥ |
अहीनाम् áhīnām |
Locative | अहौ / अहा¹ áhau / áhā¹ |
अह्योः áhyoḥ |
अहिषु áhiṣu |
Notes |
|