Borrowed from Sanskrit अहि (ahi)
अहि • (ahi) m
Borrowed from Sanskrit अहि (ahi).
अहि • (ahi) m
अहि m
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | अहि (ahi) | अहयो (ahayo) or अही (ahī) |
Accusative (second) | अहिं (ahiṃ) | अहयो (ahayo) or अही (ahī) |
Instrumental (third) | अहिना (ahinā) | अहीहि (ahīhi) or अहीभि (ahībhi) |
Dative (fourth) | अहिस्स (ahissa) or अहिनो (ahino) | अहीनं (ahīnaṃ) |
Ablative (fifth) | अहिस्मा (ahismā) or अहिम्हा (ahimhā) | अहीहि (ahīhi) or अहीभि (ahībhi) |
Genitive (sixth) | अहिस्स (ahissa) or अहिनो (ahino) | अहीनं (ahīnaṃ) |
Locative (seventh) | अहिस्मिं (ahismiṃ) or अहिम्हि (ahimhi) | अहीसु (ahīsu) |
Vocative (calling) | अहि (ahi) | अहयो (ahayo) or अही (ahī) |
अहि
From Proto-Indo-Iranian *Háǰʰiš (“snake, serpent”), from Proto-Indo-European *h₁ógʷʰis (“snake”). Cognates include Avestan 𐬀𐬲𐬌 (aži), Ancient Greek ὄφις (óphis), Old Armenian իժ (iž).
अहि • (áhi) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | अहिः (áhiḥ) | अही (áhī) | अहयः (áhayaḥ) |
vocative | अहे (áhe) | अही (áhī) | अहयः (áhayaḥ) |
accusative | अहिम् (áhim) | अही (áhī) | अहीन् (áhīn) |
instrumental | अहिना (áhinā) अह्या¹ (áhyā¹) |
अहिभ्याम् (áhibhyām) | अहिभिः (áhibhiḥ) |
dative | अहये (áhaye) | अहिभ्याम् (áhibhyām) | अहिभ्यः (áhibhyaḥ) |
ablative | अहेः (áheḥ) अह्यः¹ (áhyaḥ¹) |
अहिभ्याम् (áhibhyām) | अहिभ्यः (áhibhyaḥ) |
genitive | अहेः (áheḥ) अह्यः¹ (áhyaḥ¹) |
अह्योः (áhyoḥ) | अहीनाम् (áhīnām) |
locative | अहौ (áhau) अहा¹ (áhā¹) |
अह्योः (áhyoḥ) | अहिषु (áhiṣu) |