Learned borrowing from Sanskrit आयाम (āyāma), ultimately from the root आयम् (āyam), which is from आ- (ā-) + यम् (yam).
आयाम • (āyām) m
Vṛddhi derivative of आयम् (āyam).
आयाम • (āyāma) stem, m
Masculine a-stem declension of आयाम (āyāma) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | आयामः āyāmaḥ |
आयामौ / आयामा¹ āyāmau / āyāmā¹ |
आयामाः / आयामासः¹ āyāmāḥ / āyāmāsaḥ¹ |
Vocative | आयाम āyāma |
आयामौ / आयामा¹ āyāmau / āyāmā¹ |
आयामाः / आयामासः¹ āyāmāḥ / āyāmāsaḥ¹ |
Accusative | आयामम् āyāmam |
आयामौ / आयामा¹ āyāmau / āyāmā¹ |
आयामान् āyāmān |
Instrumental | आयामेन āyāmena |
आयामाभ्याम् āyāmābhyām |
आयामैः / आयामेभिः¹ āyāmaiḥ / āyāmebhiḥ¹ |
Dative | आयामाय āyāmāya |
आयामाभ्याम् āyāmābhyām |
आयामेभ्यः āyāmebhyaḥ |
Ablative | आयामात् āyāmāt |
आयामाभ्याम् āyāmābhyām |
आयामेभ्यः āyāmebhyaḥ |
Genitive | आयामस्य āyāmasya |
आयामयोः āyāmayoḥ |
आयामानाम् āyāmānām |
Locative | आयामे āyāme |
आयामयोः āyāmayoḥ |
आयामेषु āyāmeṣu |
Notes |
|