From काम (kāma) + बिन्दु (bindu).
कामबिन्दु • (kāmabindu) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | कामबिन्दुः (kāmabinduḥ) | कामबिन्दू (kāmabindū) | कामबिन्दवः (kāmabindavaḥ) |
vocative | कामबिन्दो (kāmabindo) | कामबिन्दू (kāmabindū) | कामबिन्दवः (kāmabindavaḥ) |
accusative | कामबिन्दुम् (kāmabindum) | कामबिन्दू (kāmabindū) | कामबिन्दून् (kāmabindūn) |
instrumental | कामबिन्दुना (kāmabindunā) कामबिन्द्वा¹ (kāmabindvā¹) |
कामबिन्दुभ्याम् (kāmabindubhyām) | कामबिन्दुभिः (kāmabindubhiḥ) |
dative | कामबिन्दवे (kāmabindave) | कामबिन्दुभ्याम् (kāmabindubhyām) | कामबिन्दुभ्यः (kāmabindubhyaḥ) |
ablative | कामबिन्दोः (kāmabindoḥ) | कामबिन्दुभ्याम् (kāmabindubhyām) | कामबिन्दुभ्यः (kāmabindubhyaḥ) |
genitive | कामबिन्दोः (kāmabindoḥ) | कामबिन्द्वोः (kāmabindvoḥ) | कामबिन्दूनाम् (kāmabindūnām) |
locative | कामबिन्दौ (kāmabindau) | कामबिन्द्वोः (kāmabindvoḥ) | कामबिन्दुषु (kāmabinduṣu) |