Borrowed from Sanskrit कुख्याति (kukhyāti).
कुख्याति • (kukhyāti) f
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | कुख्याति kukhyāti |
कुख्यातियाँ kukhyātiyā̃ |
| oblique | कुख्याति kukhyāti |
कुख्यातियों kukhyātiyõ |
| vocative | कुख्याति kukhyāti |
कुख्यातियो kukhyātiyo |
From कु- (ku-, “bad”) + ख्याति (khyāti, “renown, repute”).
कुख्याति • (kukhyāti) stem, f
| Feminine i-stem declension of कुख्याति (kukhyāti) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | कुख्यातिः kukhyātiḥ |
कुख्याती kukhyātī |
कुख्यातयः kukhyātayaḥ |
| Vocative | कुख्याते kukhyāte |
कुख्याती kukhyātī |
कुख्यातयः kukhyātayaḥ |
| Accusative | कुख्यातिम् kukhyātim |
कुख्याती kukhyātī |
कुख्यातीः kukhyātīḥ |
| Instrumental | कुख्यात्या / कुख्याती¹ kukhyātyā / kukhyātī¹ |
कुख्यातिभ्याम् kukhyātibhyām |
कुख्यातिभिः kukhyātibhiḥ |
| Dative | कुख्यातये / कुख्यात्यै² / कुख्याती¹ kukhyātaye / kukhyātyai² / kukhyātī¹ |
कुख्यातिभ्याम् kukhyātibhyām |
कुख्यातिभ्यः kukhyātibhyaḥ |
| Ablative | कुख्यातेः / कुख्यात्याः² / कुख्यात्यै³ kukhyāteḥ / kukhyātyāḥ² / kukhyātyai³ |
कुख्यातिभ्याम् kukhyātibhyām |
कुख्यातिभ्यः kukhyātibhyaḥ |
| Genitive | कुख्यातेः / कुख्यात्याः² / कुख्यात्यै³ kukhyāteḥ / kukhyātyāḥ² / kukhyātyai³ |
कुख्यात्योः kukhyātyoḥ |
कुख्यातीनाम् kukhyātīnām |
| Locative | कुख्यातौ / कुख्यात्याम्² / कुख्याता¹ kukhyātau / kukhyātyām² / kukhyātā¹ |
कुख्यात्योः kukhyātyoḥ |
कुख्यातिषु kukhyātiṣu |
| Notes |
| ||