From the root of दा (to give).
दायिन् • (dāyin) stem, m
| Masculine in-stem declension of दायिन् (dāyin) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दायी dāyī |
दायिनौ / दायिना¹ dāyinau / dāyinā¹ |
दायिनः dāyinaḥ |
| Vocative | दायिन् dāyin |
दायिनौ / दायिना¹ dāyinau / dāyinā¹ |
दायिनः dāyinaḥ |
| Accusative | दायिनम् dāyinam |
दायिनौ / दायिना¹ dāyinau / dāyinā¹ |
दायिनः dāyinaḥ |
| Instrumental | दायिना dāyinā |
दायिभ्याम् dāyibhyām |
दायिभिः dāyibhiḥ |
| Dative | दायिने dāyine |
दायिभ्याम् dāyibhyām |
दायिभ्यः dāyibhyaḥ |
| Ablative | दायिनः dāyinaḥ |
दायिभ्याम् dāyibhyām |
दायिभ्यः dāyibhyaḥ |
| Genitive | दायिनः dāyinaḥ |
दायिनोः dāyinoḥ |
दायिनाम् dāyinām |
| Locative | दायिनि dāyini |
दायिनोः dāyinoḥ |
दायिषु dāyiṣu |
| Notes |
| ||