From दृढ (dṛḍha, “hard, strong”) + बीज (bīja, “seed”).
दृढबीज • (dṛḍhabīja) stem, m
Masculine a-stem declension of दृढबीज (dṛḍhabīja) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | दृढबीजः dṛḍhabījaḥ |
दृढबीजौ / दृढबीजा¹ dṛḍhabījau / dṛḍhabījā¹ |
दृढबीजाः / दृढबीजासः¹ dṛḍhabījāḥ / dṛḍhabījāsaḥ¹ |
Vocative | दृढबीज dṛḍhabīja |
दृढबीजौ / दृढबीजा¹ dṛḍhabījau / dṛḍhabījā¹ |
दृढबीजाः / दृढबीजासः¹ dṛḍhabījāḥ / dṛḍhabījāsaḥ¹ |
Accusative | दृढबीजम् dṛḍhabījam |
दृढबीजौ / दृढबीजा¹ dṛḍhabījau / dṛḍhabījā¹ |
दृढबीजान् dṛḍhabījān |
Instrumental | दृढबीजेन dṛḍhabījena |
दृढबीजाभ्याम् dṛḍhabījābhyām |
दृढबीजैः / दृढबीजेभिः¹ dṛḍhabījaiḥ / dṛḍhabījebhiḥ¹ |
Dative | दृढबीजाय dṛḍhabījāya |
दृढबीजाभ्याम् dṛḍhabījābhyām |
दृढबीजेभ्यः dṛḍhabījebhyaḥ |
Ablative | दृढबीजात् dṛḍhabījāt |
दृढबीजाभ्याम् dṛḍhabījābhyām |
दृढबीजेभ्यः dṛḍhabījebhyaḥ |
Genitive | दृढबीजस्य dṛḍhabījasya |
दृढबीजयोः dṛḍhabījayoḥ |
दृढबीजानाम् dṛḍhabījānām |
Locative | दृढबीजे dṛḍhabīje |
दृढबीजयोः dṛḍhabījayoḥ |
दृढबीजेषु dṛḍhabījeṣu |
Notes |
|