Borrowed from Ancient Greek δραχμή (drakhmḗ), likely via an Iranian source.
द्रम्म • (dramma) stem, n
| Neuter a-stem declension of द्रम्म (dramma) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | द्रम्मम् drammam |
द्रम्मे dramme |
द्रम्माणि / द्रम्मा¹ drammāṇi / drammā¹ |
| Vocative | द्रम्म dramma |
द्रम्मे dramme |
द्रम्माणि / द्रम्मा¹ drammāṇi / drammā¹ |
| Accusative | द्रम्मम् drammam |
द्रम्मे dramme |
द्रम्माणि / द्रम्मा¹ drammāṇi / drammā¹ |
| Instrumental | द्रम्मेण drammeṇa |
द्रम्माभ्याम् drammābhyām |
द्रम्मैः / द्रम्मेभिः¹ drammaiḥ / drammebhiḥ¹ |
| Dative | द्रम्माय drammāya |
द्रम्माभ्याम् drammābhyām |
द्रम्मेभ्यः drammebhyaḥ |
| Ablative | द्रम्मात् drammāt |
द्रम्माभ्याम् drammābhyām |
द्रम्मेभ्यः drammebhyaḥ |
| Genitive | द्रम्मस्य drammasya |
द्रम्मयोः drammayoḥ |
द्रम्माणाम् drammāṇām |
| Locative | द्रम्मे dramme |
द्रम्मयोः drammayoḥ |
द्रम्मेषु drammeṣu |
| Notes |
| ||