Compound of धृत (dhṛtá, “held”) + राष्ट्र (rāṣtrá, “nation”).
धृतराष्ट्र • (dhṛtarāṣṭra) stem, m
Masculine a-stem declension of धृतराष्ट्र (dhṛtarāṣṭra) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | धृतराष्ट्रः dhṛtarāṣṭraḥ |
धृतराष्ट्रौ / धृतराष्ट्रा¹ dhṛtarāṣṭrau / dhṛtarāṣṭrā¹ |
धृतराष्ट्राः / धृतराष्ट्रासः¹ dhṛtarāṣṭrāḥ / dhṛtarāṣṭrāsaḥ¹ |
Vocative | धृतराष्ट्र dhṛtarāṣṭra |
धृतराष्ट्रौ / धृतराष्ट्रा¹ dhṛtarāṣṭrau / dhṛtarāṣṭrā¹ |
धृतराष्ट्राः / धृतराष्ट्रासः¹ dhṛtarāṣṭrāḥ / dhṛtarāṣṭrāsaḥ¹ |
Accusative | धृतराष्ट्रम् dhṛtarāṣṭram |
धृतराष्ट्रौ / धृतराष्ट्रा¹ dhṛtarāṣṭrau / dhṛtarāṣṭrā¹ |
धृतराष्ट्रान् dhṛtarāṣṭrān |
Instrumental | धृतराष्ट्रेण dhṛtarāṣṭreṇa |
धृतराष्ट्राभ्याम् dhṛtarāṣṭrābhyām |
धृतराष्ट्रैः / धृतराष्ट्रेभिः¹ dhṛtarāṣṭraiḥ / dhṛtarāṣṭrebhiḥ¹ |
Dative | धृतराष्ट्राय dhṛtarāṣṭrāya |
धृतराष्ट्राभ्याम् dhṛtarāṣṭrābhyām |
धृतराष्ट्रेभ्यः dhṛtarāṣṭrebhyaḥ |
Ablative | धृतराष्ट्रात् dhṛtarāṣṭrāt |
धृतराष्ट्राभ्याम् dhṛtarāṣṭrābhyām |
धृतराष्ट्रेभ्यः dhṛtarāṣṭrebhyaḥ |
Genitive | धृतराष्ट्रस्य dhṛtarāṣṭrasya |
धृतराष्ट्रयोः dhṛtarāṣṭrayoḥ |
धृतराष्ट्राणाम् dhṛtarāṣṭrāṇām |
Locative | धृतराष्ट्रे dhṛtarāṣṭre |
धृतराष्ट्रयोः dhṛtarāṣṭrayoḥ |
धृतराष्ट्रेषु dhṛtarāṣṭreṣu |
Notes |
|