Compound of पङ्क (paṅka, “mud”) + ज (ja, “born”).
पङ्कज • (paṅkaja) stem, m
Masculine a-stem declension of पङ्कज (paṅkaja) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पङ्कजः paṅkajaḥ |
पङ्कजौ paṅkajau |
पङ्कजाः paṅkajāḥ |
Vocative | पङ्कज paṅkaja |
पङ्कजौ paṅkajau |
पङ्कजाः paṅkajāḥ |
Accusative | पङ्कजम् paṅkajam |
पङ्कजौ paṅkajau |
पङ्कजान् paṅkajān |
Instrumental | पङ्कजेन paṅkajena |
पङ्कजाभ्याम् paṅkajābhyām |
पङ्कजैः paṅkajaiḥ |
Dative | पङ्कजाय paṅkajāya |
पङ्कजाभ्याम् paṅkajābhyām |
पङ्कजेभ्यः paṅkajebhyaḥ |
Ablative | पङ्कजात् paṅkajāt |
पङ्कजाभ्याम् paṅkajābhyām |
पङ्कजेभ्यः paṅkajebhyaḥ |
Genitive | पङ्कजस्य paṅkajasya |
पङ्कजयोः paṅkajayoḥ |
पङ्कजानाम् paṅkajānām |
Locative | पङ्कजे paṅkaje |
पङ्कजयोः paṅkajayoḥ |
पङ्कजेषु paṅkajeṣu |