Borrowed from Sanskrit पुरोहित (purohita, “placed in front”).
पुरोहित • (purohit) m
Compound of पुरस् (purás, “before”) + हित (hitá, “sent”), from past passive participle of हिनोति (hinóti) (root हि (hi)), from Proto-Indo-European *ǵʰey- (as Proto-Germanic *gaidō, whence English goad etc.).
पुरोहित • (puróhita) stem
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | पुरोहितः (puróhitaḥ) | पुरोहितौ (puróhitau) पुरोहिता¹ (puróhitā¹) |
पुरोहिताः (puróhitāḥ) पुरोहितासः¹ (puróhitāsaḥ¹) |
vocative | पुरोहित (púrohita) | पुरोहितौ (púrohitau) पुरोहिता¹ (púrohitā¹) |
पुरोहिताः (púrohitāḥ) पुरोहितासः¹ (púrohitāsaḥ¹) |
accusative | पुरोहितम् (puróhitam) | पुरोहितौ (puróhitau) पुरोहिता¹ (puróhitā¹) |
पुरोहितान् (puróhitān) |
instrumental | पुरोहितेन (puróhitena) | पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहितैः (puróhitaiḥ) पुरोहितेभिः¹ (puróhitebhiḥ¹) |
dative | पुरोहिताय (puróhitāya) | पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहितेभ्यः (puróhitebhyaḥ) |
ablative | पुरोहितात् (puróhitāt) | पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहितेभ्यः (puróhitebhyaḥ) |
genitive | पुरोहितस्य (puróhitasya) | पुरोहितयोः (puróhitayoḥ) | पुरोहितानाम् (puróhitānām) |
locative | पुरोहिते (puróhite) | पुरोहितयोः (puróhitayoḥ) | पुरोहितेषु (puróhiteṣu) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | पुरोहिता (puróhitā) | पुरोहिते (puróhite) | पुरोहिताः (puróhitāḥ) |
vocative | पुरोहिते (púrohite) | पुरोहिते (púrohite) | पुरोहिताः (púrohitāḥ) |
accusative | पुरोहिताम् (puróhitām) | पुरोहिते (puróhite) | पुरोहिताः (puróhitāḥ) |
instrumental | पुरोहितया (puróhitayā) पुरोहिता¹ (puróhitā¹) |
पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहिताभिः (puróhitābhiḥ) |
dative | पुरोहितायै (puróhitāyai) | पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहिताभ्यः (puróhitābhyaḥ) |
ablative | पुरोहितायाः (puróhitāyāḥ) पुरोहितायै² (puróhitāyai²) |
पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहिताभ्यः (puróhitābhyaḥ) |
genitive | पुरोहितायाः (puróhitāyāḥ) पुरोहितायै² (puróhitāyai²) |
पुरोहितयोः (puróhitayoḥ) | पुरोहितानाम् (puróhitānām) |
locative | पुरोहितायाम् (puróhitāyām) | पुरोहितयोः (puróhitayoḥ) | पुरोहितासु (puróhitāsu) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | पुरोहितम् (puróhitam) | पुरोहिते (puróhite) | पुरोहितानि (puróhitāni) पुरोहिता¹ (puróhitā¹) |
vocative | पुरोहित (púrohita) | पुरोहिते (púrohite) | पुरोहितानि (púrohitāni) पुरोहिता¹ (púrohitā¹) |
accusative | पुरोहितम् (puróhitam) | पुरोहिते (puróhite) | पुरोहितानि (puróhitāni) पुरोहिता¹ (puróhitā¹) |
instrumental | पुरोहितेन (puróhitena) | पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहितैः (puróhitaiḥ) पुरोहितेभिः¹ (puróhitebhiḥ¹) |
dative | पुरोहिताय (puróhitāya) | पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहितेभ्यः (puróhitebhyaḥ) |
ablative | पुरोहितात् (puróhitāt) | पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहितेभ्यः (puróhitebhyaḥ) |
genitive | पुरोहितस्य (puróhitasya) | पुरोहितयोः (puróhitayoḥ) | पुरोहितानाम् (puróhitānām) |
locative | पुरोहिते (puróhite) | पुरोहितयोः (puróhitayoḥ) | पुरोहितेषु (puróhiteṣu) |
पुरोहित • (puróhita) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | पुरोहितः (puróhitaḥ) | पुरोहितौ (puróhitau) पुरोहिता¹ (puróhitā¹) |
पुरोहिताः (puróhitāḥ) पुरोहितासः¹ (puróhitāsaḥ¹) |
vocative | पुरोहित (púrohita) | पुरोहितौ (púrohitau) पुरोहिता¹ (púrohitā¹) |
पुरोहिताः (púrohitāḥ) पुरोहितासः¹ (púrohitāsaḥ¹) |
accusative | पुरोहितम् (puróhitam) | पुरोहितौ (puróhitau) पुरोहिता¹ (puróhitā¹) |
पुरोहितान् (puróhitān) |
instrumental | पुरोहितेन (puróhitena) | पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहितैः (puróhitaiḥ) पुरोहितेभिः¹ (puróhitebhiḥ¹) |
dative | पुरोहिताय (puróhitāya) | पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहितेभ्यः (puróhitebhyaḥ) |
ablative | पुरोहितात् (puróhitāt) | पुरोहिताभ्याम् (puróhitābhyām) | पुरोहितेभ्यः (puróhitebhyaḥ) |
genitive | पुरोहितस्य (puróhitasya) | पुरोहितयोः (puróhitayoḥ) | पुरोहितानाम् (puróhitānām) |
locative | पुरोहिते (puróhite) | पुरोहितयोः (puróhitayoḥ) | पुरोहितेषु (puróhiteṣu) |