Learned borrowing from Sanskrit प्रास (prāsa).
प्रास • (prās) m (rare, formal)
From the verb प्रास्यति (prāsyati, “to throw, hurl, shoot”); see there for more.
प्रास • (prāsa) stem, m
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | प्रासः (prāsaḥ) | प्रासौ (prāsau) प्रासा¹ (prāsā¹) |
प्रासाः (prāsāḥ) प्रासासः¹ (prāsāsaḥ¹) |
| vocative | प्रास (prāsa) | प्रासौ (prāsau) प्रासा¹ (prāsā¹) |
प्रासाः (prāsāḥ) प्रासासः¹ (prāsāsaḥ¹) |
| accusative | प्रासम् (prāsam) | प्रासौ (prāsau) प्रासा¹ (prāsā¹) |
प्रासान् (prāsān) |
| instrumental | प्रासेन (prāsena) | प्रासाभ्याम् (prāsābhyām) | प्रासैः (prāsaiḥ) प्रासेभिः¹ (prāsebhiḥ¹) |
| dative | प्रासाय (prāsāya) | प्रासाभ्याम् (prāsābhyām) | प्रासेभ्यः (prāsebhyaḥ) |
| ablative | प्रासात् (prāsāt) | प्रासाभ्याम् (prāsābhyām) | प्रासेभ्यः (prāsebhyaḥ) |
| genitive | प्रासस्य (prāsasya) | प्रासयोः (prāsayoḥ) | प्रासानाम् (prāsānām) |
| locative | प्रासे (prāse) | प्रासयोः (prāsayoḥ) | प्रासेषु (prāseṣu) |