Learned borrowing from Sanskrit मार्जार (mārjāra). Doublet of मांजर (mānj̈ar).
मार्जार • (mārjār) m
Unknown. Traditionally said to be from the root मृज् (mṛj, “to wipe”), but that is certainly a folk etymology.
मार्जार • (mārjāra) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | मार्जारः (mārjāraḥ) | मार्जारौ (mārjārau) मार्जारा¹ (mārjārā¹) |
मार्जाराः (mārjārāḥ) मार्जारासः¹ (mārjārāsaḥ¹) |
vocative | मार्जार (mārjāra) | मार्जारौ (mārjārau) मार्जारा¹ (mārjārā¹) |
मार्जाराः (mārjārāḥ) मार्जारासः¹ (mārjārāsaḥ¹) |
accusative | मार्जारम् (mārjāram) | मार्जारौ (mārjārau) मार्जारा¹ (mārjārā¹) |
मार्जारान् (mārjārān) |
instrumental | मार्जारेण (mārjāreṇa) | मार्जाराभ्याम् (mārjārābhyām) | मार्जारैः (mārjāraiḥ) मार्जारेभिः¹ (mārjārebhiḥ¹) |
dative | मार्जाराय (mārjārāya) | मार्जाराभ्याम् (mārjārābhyām) | मार्जारेभ्यः (mārjārebhyaḥ) |
ablative | मार्जारात् (mārjārāt) | मार्जाराभ्याम् (mārjārābhyām) | मार्जारेभ्यः (mārjārebhyaḥ) |
genitive | मार्जारस्य (mārjārasya) | मार्जारयोः (mārjārayoḥ) | मार्जाराणाम् (mārjārāṇām) |
locative | मार्जारे (mārjāre) | मार्जारयोः (mārjārayoḥ) | मार्जारेषु (mārjāreṣu) |