From Proto-Indo-Aryan *rukmás, from Proto-Indo-Iranian *rukmás, from Proto-Indo-European *luk-mó-s, from *lewk- (“to shine”).
रुक्म • (rukmá) stem, m or n (root रुच्)
| Masculine a-stem declension of रुक्म (rukmá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | रुक्मः rukmáḥ |
रुक्मौ / रुक्मा¹ rukmaú / rukmā́¹ |
रुक्माः / रुक्मासः¹ rukmā́ḥ / rukmā́saḥ¹ |
| Vocative | रुक्म rúkma |
रुक्मौ / रुक्मा¹ rúkmau / rúkmā¹ |
रुक्माः / रुक्मासः¹ rúkmāḥ / rúkmāsaḥ¹ |
| Accusative | रुक्मम् rukmám |
रुक्मौ / रुक्मा¹ rukmaú / rukmā́¹ |
रुक्मान् rukmā́n |
| Instrumental | रुक्मेण rukméṇa |
रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām |
रुक्मैः / रुक्मेभिः¹ rukmaíḥ / rukmébhiḥ¹ |
| Dative | रुक्माय rukmā́ya |
रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām |
रुक्मेभ्यः rukmébhyaḥ |
| Ablative | रुक्मात् rukmā́t |
रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām |
रुक्मेभ्यः rukmébhyaḥ |
| Genitive | रुक्मस्य rukmásya |
रुक्मयोः rukmáyoḥ |
रुक्माणाम् rukmā́ṇām |
| Locative | रुक्मे rukmé |
रुक्मयोः rukmáyoḥ |
रुक्मेषु rukméṣu |
| Notes |
| ||
| Neuter a-stem declension of रुक्म (rukmá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | रुक्मम् rukmám |
रुक्मे rukmé |
रुक्माणि / रुक्मा¹ rukmā́ṇi / rukmā́¹ |
| Vocative | रुक्म rúkma |
रुक्मे rúkme |
रुक्माणि / रुक्मा¹ rúkmāṇi / rúkmā¹ |
| Accusative | रुक्मम् rukmám |
रुक्मे rukmé |
रुक्माणि / रुक्मा¹ rukmā́ṇi / rukmā́¹ |
| Instrumental | रुक्मेण rukméṇa |
रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām |
रुक्मैः / रुक्मेभिः¹ rukmaíḥ / rukmébhiḥ¹ |
| Dative | रुक्माय rukmā́ya |
रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām |
रुक्मेभ्यः rukmébhyaḥ |
| Ablative | रुक्मात् rukmā́t |
रुक्माभ्याम् rukmā́bhyām |
रुक्मेभ्यः rukmébhyaḥ |
| Genitive | रुक्मस्य rukmásya |
रुक्मयोः rukmáyoḥ |
रुक्माणाम् rukmā́ṇām |
| Locative | रुक्मे rukmé |
रुक्मयोः rukmáyoḥ |
रुक्मेषु rukméṣu |
| Notes |
| ||