वृत

Hello, you have come here looking for the meaning of the word वृत. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word वृत, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say वृत in singular and plural. Everything you need to know about the word वृत you have here. The definition of the word वृत will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofवृत, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

    From the root वृ (vṛ, to cover) +‎ -त (-ta).

    Pronunciation

    Adjective

    वृत (vṛtá) stem

    1. concealed, screened, hidden, enveloped, surrounded by, covered with (instrumental case)
      • c. 500 BCE – 100 BCE, Rāmāyaṇa 3.42.13:
        एतद् आश्रमपदं दृश्यते कदलीवृतम्
        क्रियतां तत् सखे शीघ्रं यदर्थं वयम् आगताः ॥
        etad āśramapadaṃ dṛśyate kadalīvṛtam.
        kriyatāṃ tat sakhe śīghraṃ yadarthaṃ vayam āgatāḥ.
        O friend, here the hermitage surrounded by banana plants is visible. Quickly get to work on the purpose for which we have come.
    2. stopped, checked, held back, pent up (as rivers).
    3. filled or endowed or provided or affected with (instrumental case)

    Declension

    Masculine a-stem declension of वृत (vṛtá)
    Singular Dual Plural
    Nominative वृतः
    vṛtáḥ
    वृतौ / वृता¹
    vṛtaú / vṛtā́¹
    वृताः / वृतासः¹
    vṛtā́ḥ / vṛtā́saḥ¹
    Vocative वृत
    vṛ́ta
    वृतौ / वृता¹
    vṛ́tau / vṛ́tā¹
    वृताः / वृतासः¹
    vṛ́tāḥ / vṛ́tāsaḥ¹
    Accusative वृतम्
    vṛtám
    वृतौ / वृता¹
    vṛtaú / vṛtā́¹
    वृतान्
    vṛtā́n
    Instrumental वृतेन
    vṛténa
    वृताभ्याम्
    vṛtā́bhyām
    वृतैः / वृतेभिः¹
    vṛtaíḥ / vṛtébhiḥ¹
    Dative वृताय
    vṛtā́ya
    वृताभ्याम्
    vṛtā́bhyām
    वृतेभ्यः
    vṛtébhyaḥ
    Ablative वृतात्
    vṛtā́t
    वृताभ्याम्
    vṛtā́bhyām
    वृतेभ्यः
    vṛtébhyaḥ
    Genitive वृतस्य
    vṛtásya
    वृतयोः
    vṛtáyoḥ
    वृतानाम्
    vṛtā́nām
    Locative वृते
    vṛté
    वृतयोः
    vṛtáyoḥ
    वृतेषु
    vṛtéṣu
    Notes
    • ¹Vedic
    Feminine ā-stem declension of वृता (vṛtā́)
    Singular Dual Plural
    Nominative वृता
    vṛtā́
    वृते
    vṛté
    वृताः
    vṛtā́ḥ
    Vocative वृते
    vṛ́te
    वृते
    vṛ́te
    वृताः
    vṛ́tāḥ
    Accusative वृताम्
    vṛtā́m
    वृते
    vṛté
    वृताः
    vṛtā́ḥ
    Instrumental वृतया / वृता¹
    vṛtáyā / vṛtā́¹
    वृताभ्याम्
    vṛtā́bhyām
    वृताभिः
    vṛtā́bhiḥ
    Dative वृतायै
    vṛtā́yai
    वृताभ्याम्
    vṛtā́bhyām
    वृताभ्यः
    vṛtā́bhyaḥ
    Ablative वृतायाः / वृतायै²
    vṛtā́yāḥ / vṛtā́yai²
    वृताभ्याम्
    vṛtā́bhyām
    वृताभ्यः
    vṛtā́bhyaḥ
    Genitive वृतायाः / वृतायै²
    vṛtā́yāḥ / vṛtā́yai²
    वृतयोः
    vṛtáyoḥ
    वृतानाम्
    vṛtā́nām
    Locative वृतायाम्
    vṛtā́yām
    वृतयोः
    vṛtáyoḥ
    वृतासु
    vṛtā́su
    Notes
    • ¹Vedic
    • ²Brāhmaṇas
    Neuter a-stem declension of वृत (vṛtá)
    Singular Dual Plural
    Nominative वृतम्
    vṛtám
    वृते
    vṛté
    वृतानि / वृता¹
    vṛtā́ni / vṛtā́¹
    Vocative वृत
    vṛ́ta
    वृते
    vṛ́te
    वृतानि / वृता¹
    vṛ́tāni / vṛ́tā¹
    Accusative वृतम्
    vṛtám
    वृते
    vṛté
    वृतानि / वृता¹
    vṛtā́ni / vṛtā́¹
    Instrumental वृतेन
    vṛténa
    वृताभ्याम्
    vṛtā́bhyām
    वृतैः / वृतेभिः¹
    vṛtaíḥ / vṛtébhiḥ¹
    Dative वृताय
    vṛtā́ya
    वृताभ्याम्
    vṛtā́bhyām
    वृतेभ्यः
    vṛtébhyaḥ
    Ablative वृतात्
    vṛtā́t
    वृताभ्याम्
    vṛtā́bhyām
    वृतेभ्यः
    vṛtébhyaḥ
    Genitive वृतस्य
    vṛtásya
    वृतयोः
    vṛtáyoḥ
    वृतानाम्
    vṛtā́nām
    Locative वृते
    vṛté
    वृतयोः
    vṛtáyoḥ
    वृतेषु
    vṛtéṣu
    Notes
    • ¹Vedic

    References