From Proto-Indo-European *ḱléw-mn̥-tom (“fame”), from *ḱlew-. Cognate with Proto-Germanic *hleumundaz (“reputation; fame”) (whence German Leumund (“reputation”)).
श्रोमत • (śrómata) stem, n
Neuter a-stem declension of श्रोमत (śrómata) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | श्रोमतम् śrómatam |
श्रोमते śrómate |
श्रोमतानि / श्रोमता¹ śrómatāni / śrómatā¹ |
Vocative | श्रोमत śrómata |
श्रोमते śrómate |
श्रोमतानि / श्रोमता¹ śrómatāni / śrómatā¹ |
Accusative | श्रोमतम् śrómatam |
श्रोमते śrómate |
श्रोमतानि / श्रोमता¹ śrómatāni / śrómatā¹ |
Instrumental | श्रोमतेन śrómatena |
श्रोमताभ्याम् śrómatābhyām |
श्रोमतैः / श्रोमतेभिः¹ śrómataiḥ / śrómatebhiḥ¹ |
Dative | श्रोमताय śrómatāya |
श्रोमताभ्याम् śrómatābhyām |
श्रोमतेभ्यः śrómatebhyaḥ |
Ablative | श्रोमतात् śrómatāt |
श्रोमताभ्याम् śrómatābhyām |
श्रोमतेभ्यः śrómatebhyaḥ |
Genitive | श्रोमतस्य śrómatasya |
श्रोमतयोः śrómatayoḥ |
श्रोमतानाम् śrómatānām |
Locative | श्रोमते śrómate |
श्रोमतयोः śrómatayoḥ |
श्रोमतेषु śrómateṣu |
Notes |
|