Borrowed from Classical Persian سود (sūd), from Middle Persian. Compare Bengali সুদ (śud).
सूद • (sūd) m (Urdu spelling سود)
सूद m
| Case \ Number | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative (first) | सूदो (sūdo) | सूदा (sūdā) |
| Accusative (second) | सूदं (sūdaṃ) | सूदे (sūde) |
| Instrumental (third) | सूदेन (sūdena) | सूदेहि (sūdehi) or सूदेभि (sūdebhi) |
| Dative (fourth) | सूदस्स (sūdassa) or सूदाय (sūdāya) or सूदत्थं (sūdatthaṃ) | सूदानं (sūdānaṃ) |
| Ablative (fifth) | सूदस्मा (sūdasmā) or सूदम्हा (sūdamhā) or सूदा (sūdā) | सूदेहि (sūdehi) or सूदेभि (sūdebhi) |
| Genitive (sixth) | सूदस्स (sūdassa) | सूदानं (sūdānaṃ) |
| Locative (seventh) | सूदस्मिं (sūdasmiṃ) or सूदम्हि (sūdamhi) or सूदे (sūde) | सूदेसु (sūdesu) |
| Vocative (calling) | सूद (sūda) | सूदा (sūdā) |
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
सूद • (sūda) stem, m
| Masculine a-stem declension of सूद (sū́da) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सूदः sū́daḥ |
सूदौ / सूदा¹ sū́dau / sū́dā¹ |
सूदाः / सूदासः¹ sū́dāḥ / sū́dāsaḥ¹ |
| Vocative | सूद sū́da |
सूदौ / सूदा¹ sū́dau / sū́dā¹ |
सूदाः / सूदासः¹ sū́dāḥ / sū́dāsaḥ¹ |
| Accusative | सूदम् sū́dam |
सूदौ / सूदा¹ sū́dau / sū́dā¹ |
सूदान् sū́dān |
| Instrumental | सूदेन sū́dena |
सूदाभ्याम् sū́dābhyām |
सूदैः / सूदेभिः¹ sū́daiḥ / sū́debhiḥ¹ |
| Dative | सूदाय sū́dāya |
सूदाभ्याम् sū́dābhyām |
सूदेभ्यः sū́debhyaḥ |
| Ablative | सूदात् sū́dāt |
सूदाभ्याम् sū́dābhyām |
सूदेभ्यः sū́debhyaḥ |
| Genitive | सूदस्य sū́dasya |
सूदयोः sū́dayoḥ |
सूदानाम् sū́dānām |
| Locative | सूदे sū́de |
सूदयोः sū́dayoḥ |
सूदेषु sū́deṣu |
| Notes |
| ||