From Proto-Indo-Iranian *ǰʰantŕ̥ (“striker, slayer”), from Proto-Indo-European *gʷʰén-tōr ~ *gʷʰn̥-tr-és (“striker, slayer”), from *gʷʰen- (“to slay, strike”). Cognate with Avestan 𐬘𐬀𐬧𐬙𐬀𐬭 (jaṇtar, “striker, smasher, smiter”), Old Persian 𐎩𐎫𐎼 (j-t-r /jaⁿtar/, “smiter, crusher”), Prasuni žütu (“leopard”). By surface analysis, हन् (han) + -तृ (-tṛ).
हन्तृ • (hantṛ́ or hántṛ) stem, m (root हन्)
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हन्ता (hantā) | हन्तारौ (hantārau) हन्तारा¹ (hantārā¹) |
हन्तारः (hantāraḥ) |
| vocative | हन्तः (hantaḥ) | हन्तारौ (hantārau) हन्तारा¹ (hantārā¹) |
हन्तारः (hantāraḥ) |
| accusative | हन्तारम् (hantāram) | हन्तारौ (hantārau) हन्तारा¹ (hantārā¹) |
हन्तॄन् (hantṝn) |
| instrumental | हन्त्रा (hantrā) | हन्तृभ्याम् (hantṛbhyām) | हन्तृभिः (hantṛbhiḥ) |
| dative | हन्त्रे (hantre) | हन्तृभ्याम् (hantṛbhyām) | हन्तृभ्यः (hantṛbhyaḥ) |
| ablative | हन्तुः (hantuḥ) | हन्तृभ्याम् (hantṛbhyām) | हन्तृभ्यः (hantṛbhyaḥ) |
| genitive | हन्तुः (hantuḥ) | हन्त्रोः (hantroḥ) | हन्तॄणाम् (hantṝṇām) |
| locative | हन्तरि (hantari) | हन्त्रोः (hantroḥ) | हन्तृषु (hantṛṣu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हन्ता (hantā) | हन्तारौ (hantārau) हन्तारा¹ (hantārā¹) |
हन्तारः (hantāraḥ) |
| vocative | हन्तः (hantaḥ) | हन्तारौ (hantārau) हन्तारा¹ (hantārā¹) |
हन्तारः (hantāraḥ) |
| accusative | हन्तारम् (hantāram) | हन्तारौ (hantārau) हन्तारा¹ (hantārā¹) |
हन्तॄन् (hantṝn) |
| instrumental | हन्त्रा (hantrā) | हन्तृभ्याम् (hantṛbhyām) | हन्तृभिः (hantṛbhiḥ) |
| dative | हन्त्रे (hantre) | हन्तृभ्याम् (hantṛbhyām) | हन्तृभ्यः (hantṛbhyaḥ) |
| ablative | हन्तुः (hantuḥ) | हन्तृभ्याम् (hantṛbhyām) | हन्तृभ्यः (hantṛbhyaḥ) |
| genitive | हन्तुः (hantuḥ) | हन्त्रोः (hantroḥ) | हन्तॄणाम् (hantṝṇām) |
| locative | हन्तरि (hantari) | हन्त्रोः (hantroḥ) | हन्तृषु (hantṛṣu) |